وضعیت نامناسب کارگران در کشور

محمدعلی طالبی | کارگردان

تعداد زیادی کارگر در کشور فعالیت می‌کنند، به‌سختی کار می‌کنند و زحمت می‌کشند ولی باید دید آنها چه شرایطی دارند. به طور حتم شرایط سختی دارند و دلیل آن به رفتارهای مردم برمی‌گردد. اگر دقت کرده‌ باشید، سال‌هاست که قرار مردم با مدار آنها همخوانی ندارد و به طور کلی قرارومدارها به هم ریخته است. در هیچ‌ زمینه‌ای نمی‌بینیم که مردم به تعهد‌های خود به طور کامل عمل می‌کنند. در این شرایط خود مردم هم به هم رحم نمی‌کنند و دادگاه‌های ما پر از شاکی و این‌چیزهاست.

هر سال شاهد هستیم که در کارگاه‌های ساختمانی، کارگران کشته می‌شوند؛ چراکه برای کارفرما، کارگر اهمیت ندارد. در کارگاه‌های فنی هم به همین شکل است و کارفرما در صورت کشته‌شدن کارگر، دیه می‌دهد و خودش را از این وضعیت رها می‌کند.

در دوره‌ای، یک وزیر کار روی کار آمد و گفت فیلم‌هایی ساخته شود که به مسئله کارگران بپردازد؛ یعنی قرار بود به بحث کارگران ورود شود و مرکزی برای چنین کارهایی تشکیل شد. یک بار من را به این مرکز دعوت کردند و گفتند می‌خواهند فیلم‌هایی درباره کارگران ساخته شود؛ فیلم‌های مستند. فرصت مناسبی بود که درباره آگاهی کارگران و همین‌طور آموزش به کارفرماها برای نوع برخوردشان با کارگران، مستندی ساخته شود. جلسات متعددی برگزار شد و برای این کار آماده بودم ولی خبری از دست‌اندرکاران آن نشد. این مرکز هنوز در تهران وجود دارد ولی مهم این است که وعده وزیر کار عملی نشد.

واقعیت این است که معمولا قرار است کارهایی برای کارگران انجام گیرد؛ کارهایی که بتواند مشکلات کارگران را برطرف کند ولی ما می‌بینیم که خیلی وقت‌ها کارگران حقوق اولیه خود را هم نمی‌توانند دریافت کنند؛ ضمن اینکه به‌دلیل پایین‌بودن حقوق کارگران خارجی در ایران، خیلی از کارگران ما نمی‌توانند کاری برای سپری‌کردن زندگی خود داشته باشند و همین مسائل گاهی منجر به اعتراض کارگران در مقابل مجلس شورای اسلامی می‌شود.

به‌نظر من، باید سندیکای کارگران وجود داشته باشد؛ سندکایی که به امور کارگران بپردازد و مشکلات‌شان را از پیش‌ رو بردارد. بخش دولتی باید کنار برود و بخشی خصوصی وارد کارزار شود. البته هم‌اکنون بخش خصوصی فعالیت می‌کند ولی متأسفانه می‌بینیم که در این بخش، کار به آشنایان مدیران و مسئولان تعلق می‌گیرد. واقعیت این است که بخش خصوصی مردم وجود ندارد و هر کسی که بخش خصوصی را در اختیار می‌گیرد  از آشنایان خود استفاده می‌کند.

در کشور ما 80درصد کار در اختیار دولت است و 20درصد در اختیار بخش خصوصی؛ یعنی بخش خصوصی، وسیع نیست ولی با وجود این، در همین بخش نیز کارگرانی که باید سر کار باشند، نیستند.

وضعیت کارگران در ایران مناسب نیست. حداقل کاری که در مورد آنها می‌شود انجام داد، این است که حقوقشان به موقع پرداخت شود. باید به وضعیت کارگران رسیدگی شود و امیدوار هستیم روزی این اتفاق رخ دهد.