سوءتغذیه روی نقشه

فاطمه عباسی

 در سال‌های اخیر - به‌ویژه 2سال اخیر- شرایط اقلیمی و آب و هوایی کشور و وضعیت بارش‌ها به‌گونه‌ای بوده که تأثیر زیادی روی تولید محصولات کشاورزی گذاشته و در قیمت این محصولات در بازار تلاطم ایجاده کرده و آثار منفی در سفره مردم به‌دنبال داشته است. از سوی دیگر بخش قابل توجهی از مواداولیه در کارخانجات صنایع غذایی، محصولات کشاورزی هستند که این تلاطم و نبود توازن در تولید محصولات کشاورزی آسیب‌های جدی به صنایع غذایی وارد کرده و به نوعی می‌توان گفت اثر این بی‌ثباتی‌‌ها در تولیدات این کارخانجات کاملا مشهود است و این اتفاقات باعث افزایش ناامنی غذایی به‌ویژه در مناطق محروم و گرسنگی پنهان شده است. حالا با توجه به همه این ماجراها، مدیرکل دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت گفته که این ناامنی غذایی منجر به افزایش شیوع سوءتغذیه کودکان زیر5 سال و دیگر گروه‌های آسیب‌پذیر تغذیه‌ای مانند مادران باردار و نوجوانان خواهد شد. در 2 سال اخیر هم شیوع کرونا و بیکار شدن بخشی از مردم، وضعیت چند استان کم‌برخوردار کشور ازجمله سیستان و بلوچستان، هرمزگان، کرمان، خراسان جنوبی و خوزستان را به لحاظ امنیت غذایی نامطلوب‌تر کرده است. ازجمله آثار وجود این مشکل در جامعه و استمرار آن می‌توان به ابتلا به بیماری‌ها به‌دلیل ضعف دستگاه ایمنی بدن، ناتوانی جسمی، کوتاه قدی، لاغری مفرط و کم وزنی، کاهش بهره هوشی و کاهش قدرت یادگیری و افت تحصیلی در کودکان و نوجوانان، تغییرات رفتاری به‌صورت بی‌حوصلگی، بی‌‌تفاوتی و انزوا طلبی و درنهایت افزایش مرگ‌ومیر و کاهش امید به زندگی در جامعه اشاره کرد. ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن بر اثر سوء‌تغذیه در روزهایی که با کرونا دست و پنجه نرم می‌کنیم می‌تواند افراد را بیشتر در معرض این ویروس قرار دهد و کنترل کرونا را در این افراد سخت‌تر کند. کارشناسان معتقدند که علاوه بر اینکه باید به سرعت با گرانی‌ها و افزایش قیمت مواد غذایی مقابله شود و تمامی مواد غذایی در اختیار همه اقشار قرار بگیرد، با توجه به اینکه فرهنگ و سواد تغذیه‌ای جامعه هم نقش مهمی در استفاده بهینه از منابع غذایی موجود و در دسترس دارد، به‌ویژه در اقشار کم‌درآمد، لازم است به فرهنگسازی تغذیه هم کمک و توجه جدی شود. این روزها بحث گرسنگی پنهان هم با کمبود ویتامین‌ها و پروتئین در تغذیه گروهی از مردم جامعه به بحث داغی بدل شده است. حرف از خوردن غذای بی‌کیفیت و به بی‌توجهی و تخصیص مواد آلی در غذاهاست که بخش عمده آن ناشی از محدودیت‌های مالی و پخت غذاهای به‌اصطلاح صرفا سیرکننده است و بخش دیگرش مرتبط می‌شود به ناآگاهی گروهی از مردم برخوردار که نمی‌دانند چه باید بخورند و چه نخورند.
وزارت بهداشت می‌تواند با بسیج کارشناسان تغذیه، آموزش و مشاوره را ولو به‌صورت تلفنی به عموم مردم انجام دهد و تلاش برای توزیع مواد غذایی لازم میان اقشار مستضعف هم باید با جدیت پیگیری شود. راستی شما هم می‌توانید خیلی کمک کنید؛ حواستان به آمار عجیب دورریز غذا در کشور و در میان برخی مردم هست؟