شناگر ایران در وان یخ برزیل

متین بالسینی شناگر تیم ملی ایران بعد از مسابقه‌اش در توکیو گفته بود که بدون مربی در بازی‌های المپیک شرکت کرده است. اما او دیروز از کمبودهای بیشتری حرف زد؛ کمبودهایی که مجبورش کرده است از امکانات و مسئولان کشورهای دیگر کمک بگیرد، حتی پنهانی! بالسینی در 200متر پروانه به مرحله نیمه‌نهایی نرسید اما توانست رکورد ملی ایران را بزند. او از بی‌توجهی‌ها به شنا دلگیر است: «نمی‌شود گفت به شنا کم توجه می‌شود، چون درواقع اصلا توجه نمی‌شود.» یکی از بی‌توجهی‌ها نداشتن امکانات است: «شب قبل از مسابقه با رئیس فدراسیون، پنهانی از وان یخ تیم برزیل استفاده کردیم چون خودمان چنین چیزی نداریم. اینجا که یخ هست و فقط یک تشک بادی احتیاج داشتیم، آوردن یک تشک بادی برای یک کشور واقعا سخت است؟ اگر سخت است، می‌گفتند خودمان می‌آوردیم. یا برای ملی‌پوش قایقرانی ما نمی‌توانستند یک جلیقه یخ تهیه کنند؟» روزهای گذشته نازنین ملایی گلایه کرده بود که جلیقه یخ ندارد و بعد مسابقه با حوله خیس باید بدنش را سرد کند.
بالسینی مشکلات دیگری هم در المپیک داشته است. ازجمله اینکه رئیس فدراسیون شنای افغانستان برای او تایم می‌گرفته: «تنها گرم می‌‌کردم و یک روز رئیس فدراسیون شنای افغانستان برای من تایم گرفت. چون زبانم خوب است، دوستان خارجی زیادی دارم و مربیان آنها برای من تایم می‌گرفتند تا گرم کنم.» او مسئله دیگری را هم مطرح کرده است: «روز مسابقه پایم اسپاسم شدید شده بود. ماساژور که نداشتیم به ماساژور کاروان مراجعه کردم. او هم فقط ۱۰دقیقه پایم را ماساژ داد، چون تعدادمان زیاد است و فقط یک ماساژور داریم! ما ۲۵ساعت در پرواز بودیم و هنوز هم خستگی پرواز از بدن من خارج نشده است. ماساژور نداشتیم و نشد ماساژ بگیریم.» اینکه چرا برای کاروان 64نفره ایران فقط یک ماساژور به توکیو رفته، سؤالی است که باید از مسئولان ورزش پرسید.