یک فایده‌اش را بگو

بهروز رسایلی| مهدی طارمی، تنها بازیکن تیم ملی ایران بود که هنگام بازگشت تیم از منامه بحرین، در فرودگاه نام کارلوس کی‌روش را به زبان آورد و موفقیت تیم را حاصل تغییر نسل او دانست. این جمله بازتاب‌های مثبت و منفی بسیار زیادی داشت؛ مخصوصا که آن زمان تکلیف ادامه همکاری با دراگان اسکوچیچ هم روشن نبود و این موضع‌گیری از سوی یکی از بهترین بازیکنان تیم ملی، به‌منزله بی‌اهمیت دانستن کار مربی کروات تعبیر می‌شد. به‌نظر می‌رسد خود طارمی هم متوجه بازتاب‌های مصاحبه‌اش شده؛ به‌طوری که در یک گفت‌وگوی جدید اعلام کرده: «اگر از کی‌روش حرف بزنم دردسر درست می‌شود.» اما این مانع از تکرار همان موضع‌گیری قبلی نشده؛ چه اینکه طارمی اضافه کرده تیم ملی با نبوغ بازیکنانی مثل او به مرحله بعد رسید و سپس گفته: «آن نظم، انضباط، دیسیپلین و همدلی که بین بازیکنان در زمان کی‌روش وجود داشت را تا به الان من جایی ندیده‌ام.»
اصلا بیایید فرض کنیم حق با مهدی طارمی است. کی‌روش بهترین مربی تاریخ فوتبال ایران بود، نظم و انضباطش همتا نداشت، از نظر فنی کسی به گرد پای او نمی‌رسد و به جفا از ایران رانده شد. همه اینها درست؛ خب الان چه می‌شود کرد؟ خوب است مهدی طارمی فقط یک فایده این همه اصرار خودش برای ارجاع به کارلوس در شرایط فعلی را به زبان بیاورد تا ما هم کنار او تمام جملاتش را تکرار کنیم. مربی پرتغالی خوب یا بد از ایران رفته و مدت حضورش در فوتبال کشورمان هم اصلا کوتاه نبوده است. الان فرد دیگری روی این نیمکت نشسته که سرنوشت ما به سرنوشت او گره خورده است. این مربی جدید نه به‌خاطر شخصیت حقیقی‌اش، بلکه به‌خاطر جایگاه حقوقی‌اش نیاز به حمایت بازیکنان و افکار عمومی دارد. در چنین شرایطی چماق کردن نام کی‌روش و کوبیدن او بر سر اسکوچیچ چه سودی می‌تواند داشته باشد؟
تصور کنید به هر دلیلی سرمربی فعلی پورتو یعنی سرجیو کونسیسائو از این تیم جدا شود و طارمی بماند. بعد مهاجم ایرانی هر روز در مدح کونسیسائو و اینکه دوره او بی‌نظیر بود، سخن بگوید. آیا حساسیت هواداران در فوتبال پرتغال برانگیخته نخواهد شد؟ آیا این به منزله «هیچ» انگاشتن مربی جدید و تخریب شخصیت او تلقی نمی‌شود؟ آیا به طارمی اجازه می‌دهند چنین روشی را در پیش بگیرد؟ مسلم است که نه. مطمئن باشید تحت هیچ شرایطی هم او چنین کاری انجام نخواهد داد. با این حال روشن نیست چرا بازیکنان ایرانی که در فرنگستان آن همه حرفه‌ای هستند، در ایران به‌راحتی از حدود و جایگاه خود خارج می‌شوند.
کی‌روش رفته و دوقطبی‌سازی با نام او تأثیری جز ایجاد تفرقه در تیم ملی نخواهد داشت. تیم کشورمان به‌شدت نیاز به تک‌تک امتیازات مرحله بعدی دارد تا به جام‌جهانی 2022صعود کند؛ صعودی که علاوه بر شیرین‌کامی مردم، به سود امثال آقای طارمی خواهد بود و آنها را در ویترین بین‌المللی قرار می‌دهد. ما که هیچ؛ امیدواریم آقا مهدی به‌خاطر منافع خودشان هم که شده، با نظم و دیسیپلین و همدلی حداقلی موجود در تیم اسکوچیچ کنار بیاید و به تیم ملی کمک کند. حتی اگر کی‌روش را برگردانیم هم حضورش ابدی نیست و آخرین چیزی که بین‌مان فاصله خواهد انداخت «مرگ» است. تیم ملی اما پس از آن روز هم نیاز به ادامه کار دارد. پس این‌ گذار را بپذیرید و این همه بر طبل گذشته نکوبید.