دوره آقایی ژلوفن و چسب زخم

فاطمه عباسی

 یک وقتی شوخی می‌کردیم که ژلوفن از کجا می‌فهمد ما کجایمان درد می‌کند که یکراست می‌رود همان‌جا، عصب‌های درد را از کار می‌اندازد و حالمان را خوب می‌کند. همان قرص قرمزرنگ ژلاتینی که مسکن انواع و اقسام دردهاست و تا همین دیروز اگر کسی آخ می‌گفت و از درد می‌نالید، یک نفر دیگر از توی کیفش یک ورقش را بیرون می‌کشید و تعارف می‌کرد تا درد دست به‌سر شود. همان که بعضی از داروخانه‌ها گاهی جای باقیمانده پول می‌دادند به مشتری و حتی بدون نسخه هم می‌شد خریداریش کرد. حالا این قرص مسکن که تا همین دیروز ورقی 6هزار تومان و بسته‌ای 33هزار تومان بود، طبق اعلام سازمان غذا و دارو، شده ورقی 13هزار تومان و بسته‌ای 65هزار تومان و در بعضی داروخانه‌ها هر ورق آن بین 15 تا 20هزار تومان هم به فروش می‌رسد و خودش دردی شده روی دردهای قدیمی. هرچند که وضع دارو به‌طور کلی خراب است و خیلی از داروهای ویژه پیدا نمی‌شود و ارزان‌ترین چیزها در داروخانه‌ها مثل همین چسب زخم و استامینوفن هم حالا دیگر زیر 3هزار تومان نیست اما کسی فکرش را هم نمی‌کرد این مسکن دم‌دستی یک روز آن‌قدر قیمتی شود و مثلا برای یک سردرد ساده مجبور باشیم 20هزار تومان پول بدهیم. خلاصه اگر یک روز دیدید همین ژلوفن 20هزار تومانی هم رفت جزو داروهای نایاب یا سر از بازار سیاه درآورد، تعجب نکنید. برای مقابله با این گرانی هم فعلا فقط یک کار می‌شود کرد، درد و بیماری را فراموش کنید تا ژلوفن لازم نشوید.