گرینویچ/ دکتر قریب در یمن
بسیاری از ما دکتر محمد قریب پزشک سرشناس ایرانی را با مجموعه تلویزیونی روزگارقریب ساخته کیانوش عیاری میشناسیم؛ شخصیتی که بیش از طبیب حبیب بود. حالا در روزگار غریب کشور یمن هم پزشکی بر سر بیمار میرود که اگر باران بمب و گلولهای که بر سر یمنیها میریزد را درنظر بگیریم پر بیراه نگفتهایم اگر او را هم دکتر قریب یمنیها بدانیم. دکتر سامی یحییالحاج که میتوانست کشورش را ترک کند و در مطب کشورهای خارجی برای یکماه بعد به مریضها وقت بدهد در همان کشور مانده و پشت ماشینش نوشته: «اگر نیاز به مشاوره پزشکی دارید به من بگویید تا توقف کنم.»
در ایران خودمان هم این روزها که کادر پزشکی سنگ تمام گذاشتهاند بد نیست در عالم خیال فرض محال کنیم، چرا که به قول عقلا «فرض محال که محال نیست». فرض کنیم دکترمحمد قریب بعد از گرفتن عکس یادگاری با کادر پزشکی چند بیمارستان دورافتاده ناگهان در صفحه تلویزیون بیمارستان چشمش به مستندی درباره این پزشک یمنی میافتد. بعد رو به پزشکان و پرستارهایی میکند که اگر ماسک از چهره بردارند میتوانی خطوط امضای شرافت را روی صورتشان ببینی و با صدایی آرام میگوید به قول ابوسعید ابوالخیر عارف وحدتوجودی:
گر در یمنی چو با منی پیش منی / خود در غلطم که من توأم یا تو منی.