همیشه حق با هوادار نیست

بهروز رسایلی|  احتمال قابل‌توجهی در مورد جدایی بوژیدار رادوشوویچ از پرسپولیس وجود دارد. این بار ماجرا جدی است و گویا دروازه‌بان ذخیره سرخپوشان مراحل اداری مربوط به فسخ قراردادش را انجام می‌دهد. او به باشگاه مهلت داده بود تا دستمزد معوقش را بپردازند و در تیم بماند، اما این اتفاق رخ نداد و رادو هم اعلام کرده دیگر به ایران برنخواهد گشت. البته باشگاه به سبک معامله‌اش با برانکو مدام به او می‌گوید: «بیا پولت را بگیر»، اما لااقل تا لحظه تنظیم این مطلب گلر کروات چراغ سبز نشان نداده است. به این ترتیب درصورتی که واقعا بوژیدار برود، پرسپولیس تا پایان فصل فقط حامد لک را دارد و اگر هر اتفاقی برای گلر اصلی سرخ‌ها رخ بدهد، امیرمحمد یوسفی به‌عنوان دروازه‌بان سوم وارد ترکیب خواهد شد. این اما همه ماجرا نیست و داستان رادوشوویچ از زوایای مختلف قابل‌تامل به‌نظر می‌رسد.

   آخرین بازمانده کروات‌ها رفت
با جدایی بوژیدار رادوشوویچ از پرسپولیس، آخرین عضو گروه موفق و محبوب کروات‌ها هم جمع سرخپوشان را ترک می‌کند. برانکو و کادرش از اواخر لیگ چهاردهم روی نیمکت پرسپولیس مستقر شدند، اما بوژیدار از ابتدای لیگ شانزدهم پرسپولیسی شد. حضور او با آغاز قهرمانی‌های سرخپوشان همراه شد؛ روندی که تا‌کنون قطع نشده است. در انتهای لیگ هجدهم برانکو و کروات‌های همراهش از ایران رفتند، اما بوژیدار باقی ماند و در مقطعی دروازه‌بان اول هم شد، اما حالا به‌نظر می‌رسد دوران حضور او هم به پایان رسیده است.

  گران‌ترین ذخیره ایران
رادوشوویچ عمده دوران حضورش در پرسپولیس را به‌عنوان دروازه‌بان دوم روی نیمکت ذخیره‌ها نشست. او غیراز مقطعی کوتاه در فصل گذشته که بیرانوند را نیمکت‌نشین کرد و نیز بعد از جدایی بیرو در ترکیب اصلی باقی ماند، تقریبا همیشه رزرو بود و تنها در مواقع اضطراری به میدان می‌رفت. رادوشوویچ طی 5 فصل حضور در پرسپولیس، تنها در 31مسابقه لیگی برای این تیم به میدان رفت و حدود 80درصد بازی‌ها را از روی نیمکت تماشا کرد. با این همه دریافتی دلاری رادو مخصوصا از زمان تشدید نوسانات ارزی، این بازیکن را به یکی از گران‌ترین ذخیره‌های فوتبال ایران تبدیل کرده بود.

    بی‌حاشیه و خانواده‌دوست
بوژیدار رادوشوویچ یکی از معدود بازیکنان خارجی فوتبال ایران بود که زندگی شخصی بسیار ساده، آرام و بسامانی داشت. او تقریبا در تمام طول مدت اقامتش در ایران، خانواده‌اش را کنار خودش داشت. تنها در یک مقطع زمانی که باشگاه هنوز برای ماریو بودیمیر آپارتمان نگرفته بود و او کنار رادو زندگی می‌کرد، خانواده بوژیدار امکان حضور در ایران را نداشتند. گلر کروات در آن مقطع آنقدر فشار آورد که باشگاه زودتر بودیمیر را صاحب خانه مستقل کرد. رادو البته یک‌بار دیگر هم خشمش را با نشان دادن «هیس» آشکار کرده بود؛ آن هم مربوط به زمانی بود که در موردش شایعه ساخته بودند فامیل برانکو ایوانکوویچ است و به همین دلیل در پرسپولیس مانده، اما او بعد از حضور در یکی از مسابقات و ثبت کلین‌شیت منتقدانش را دعوت به سکوت کرد.

  جانشین مطمئن، فیکس متزلزل
نکته عجیب در مورد رادوشوویچ این بود که او به‌عنوان دروازه‌بان ذخیره، اغلب عملکرد خوبی داشت و هر زمان که مورد استفاده قرار می‌گرفت جواب اعتماد کادرفنی را می‌داد. با این حال زمانی که رادو بعد از مدت‌ها تحمل نیمکت‌نشینی فیکس شد، نتوانست از این فرصت استفاده کند و با نمایش‌های متزلزلش کاری کرد که باشگاه زودتر به صرافت جذب یک گلر اول بیفتد. وقتی بیرانوند راهی آنتورپ بلژیک شد، رادو در یک برنامه زنده تلویزیونی به فارسی گفت: «علیرضا، خدا را شکر که رفتی»، اما در ادامه بوژیدار با نمایش‌های ضعیفش در هفته‌های پایانی لیگ نوزدهم و مخصوصا داربی حذفی پارسال همه را ناامید کرد. شرایط طوری شد که باشگاه فورا حامد لک را خرید و از نخستین بازی آسیایی به او میدان داد.

   با بقیه خارجی‌ها چه می‌کنید؟
ابتدای فصل جاری قانون منع جذب بازیکنان خارجی به اجرا درآمد و مقرر شد تنها آن دسته از بازیکنان غیرایرانی که از قبل در لیگ برتر حضور داشتند، در همان تیم به کارشان ادامه بدهند. تعداد این بازیکنان از 15نفر تجاوز نمی‌کرد، اما در ادامه گروهی از همانها هم جدا شدند و رفتند. از بین آنهایی که ماندند، وضع بوژیدار رادوشوویچ با پرسپولیس اینطوری است، وضع شیخ دیاباته و هروویه میلیچ هم با استقلال به آن شکل است. در حقیقت ما پول همین نفرات انگشت‌شمار را هم نداریم بدهیم، اما با انتشار خبر آزاد شدن حضور خارجی‌ها در فصل بعد، از همین الان عده زیادی خیز برداشته‌اند که بازیکن جدید بخرند. با کدام پول؟ معلوم نیست.

   هوادار هیجان‌زده، مدیر جوگیر
این بدترین ترکیب ممکن است. از هوادار نمی‌توان ایراد گرفت. به هر حال او شور و احساس دارد، زود لقب می‌دهد و زود اسطوره می‌سازد. این وسط مدیران باشگاه باید درایت و خونسردی بیشتری داشته باشند. زمانی که بوژیدار رادوشوویچ در یک مقطع فیکس شد و بد هم کار نکرد، خیلی‌ها در فضای مجازی موج راه‌انداختند که دیگر نیازی به جذب گلر یک نیست و رادو کار را در می‌آورد. بعد هم محمدحسن انصاری‌فرد، مدیرعامل وقت باشگاه با این گلر 32ساله قرارداد 3ساله بست! یعنی باشگاه به یک دروازه‌بان خارجی مسن دلار بگیر ذخیره به‌اندازه 3سال تعهد مالی و قانونی داد و حالا هم که او در آستانه فسخ قراردادش ایستاده، می‌تواند غرامت هر 3 فصل را بگیرد و شیک استراحت کند. به‌عبارتی می‌شود 800 هزار دلار؛ نه، همیشه هم گوش دادن به حرف هوادار، منطقی نیست.