آغوش باز جمهوریخواهان برای ترامپ و ترامپیسم

جمهوریخواهان هفته پیش در کادر رهبری خود در مجلس نمایندگان، تغییراتی داشتند اما صدای آن در سراسر دنیا شنیده شد. آنها در مجلس نمایندگان، لیز چنی را از گروه سه‌نفره رهبری‌شان کنار گذاشتند و او را با الیس استفانیک، نماینده محافظه‌کار نیویورک که یکی از نزدیکان ترامپ به شمار می‌رود، عوض کردند. لیز چنی، یکی از مهم‌ترین چهره‌ها در سطح رهبری حزب جمهوریخواه بود که ادعاهای ترامپ در مورد انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا را دروغی بیش نمی‌دانست. انتصاب استفانیک در این سمت، بسیار معنادار و به تعبیر برخی، برای حزب مخرب است؛ این انتصاب به این معناست که جمهوریخواهان همچنان معتقدند دروغ‌های ترامپ درباره انتخابات‌2020 حقیقت داشته است.
به گزارش سی‌ان‌ان، رهبران اقلیت جمهوریخواهان بعد از آنکه سر‌و‌صدای برکناری چنی خوابید، سریعا دستور کارشان را عوض کردند و به این مسئله پرداختند که چطور باید در انتخابات میان‌دوره‌ای دمکرات‌ها را شکست بدهند. با کنار گذاشته‌شدن چنی، می‌توان گفت که چیزی که از آن با عنوان جنگ داخلی نام برده می‌شد، عملا دیگر در حزب جمهوریخواه وجود ندارد و شرایط کاملا یکطرفه و به نفع ترامپ است. نیروهای وفادار به ترامپ، با قدرت پیش می‌تازند و مقاومت چنی در برابر آنها، هیچ‌گونه حمایت عمومی را در میان رهبران حزب ایجاد نکرده است. به جای آن، این تقابل و مقاومت از سوی چنی در نهایت، به وفاداران ترامپ صحنه‌ای دیگر داد تا حکمرانی او بر حزب‌ و همینطور آینده آن را تقویت کنند.
وفاداری به ترامپ، مسئله‌ای است که جمهوریخواهان حتی به آن افتخار می‌کنند. استفانیک برای نمونه، بعد از آنکه جانشین چنی شد، گفت که حزب جمهوریخواه برای همکاری با «رئیس‌جمهور ترامپ» کاملا متحد است. این صحبت‌ها باعث تعجب برخی شد اما در پس این صحبت‌ها، حقیقتی نهفته است که همه از آن خبر دارند. جمهوریخواهان نه‌تنها در هماهنگی نسبتا کامل با ترامپ قرار دارند، که ترامپیسم را هم با وجود تهدیدهایی که علیه بنیان دمکراسی در آمریکا ایجاد کرده، با آغوش باز پذیرفته‌اند و از آن بهره می‌برند.

ترامپیسم بدون ترامپ
چنی بعد از برکناری‌اش از جمع رهبری جمهوریخواهان در مجلس نمایندگان، در برنامه‌ای تلویزیونی در سی‌ان‌ان نگرانی‌هایش درباره اعتبار حزب در بین رأی‌دهندگان را بروز داد. او گفت: «ما باید بتوانیم به مردم بگوییم که به ما اعتماد کنند. باید به آنها این اطمینان را بدهیم که همچنان به اصول محافظه‌کارانه‌ اعتقاد داریم و دروغ را نفی می‌کنیم و از قانون اساسی دفاع می‌کنیم.»
این واقعیت که جایگزین چنی، یعنی خانم استفانیک، به‌مراتب کمتر از او محافظه‌کار است، به این معناست که حزب از اعتقادات سنتی دست‌راستی عبورکرده و آغوشش را برای ترامپیسم باز کرده است. آنهایی که همفکر و هم‌نظر با چنی هستند و حاضرند در کنار او بایستند، معمولا افرادی هستند که کلمه سابق در کنار عنوانشان قرار دارد. تنها استثنا آدام کینزینگر، عضو کنگره از ایالت ایلینوی است. حامیان چنی یا مدت‌هاست از سیاست کناره‌گیری کرده‌اند و یا دیگر نقشی در آن ندارند.
دیگر گروه حامیان چنی، اعضا و رهبران حزب در ایالات هستند، مثل برد رافنسبرگر، وزیر داخله ایالت جورجیا که در انتخابات سال گذشته، تلاش‌های ترامپ برای برگرداندن نتایج در این ایالت کلیدی را خنثی کرد.
چنی در صحبت‌های روز جمعه‌اش به رافنسبرگر اشاره کرد و گفت که او نمونه خوبی از قدرت چشمگیر مقامات محلی جمهوریخواه در سراسر کشور است که در مقابل فشارهایی که ترامپ به آنها وارد می‎کرده، سر خم نکرده‌اند. چنی در این برنامه گفت: «سیستم جلوی او را گرفت. قانون اساسی جلوی او را گرفت اما خطری زنده همچنان وجود دارد و ما باید مقابل آن بایستیم.»
با‌این‌حال، همه در حزب اینگونه فکر نمی‌کنند. کلودیا تنی، همکار چنی در مجلس نمایندگان از نیویورک برای نمونه همین هفته گذشته انتخابات را عملا زیر سؤال برد. او گفت: «هیچ‌کس نمی‌داند که چه اتفاقی در انتخابات افتاد. ما نمی‌دانیم که آیا انتخابات دزدیده شد یا نه، چنی هم نمی‌داند، من هم نمی‌دانم، رئیس‌جمهور (ترامپ) هم نمی‌داند. اما چیزی که می‌دانم این است که باید این مسئله را درست کنیم.»
صحبت‎‌های تنی جنجالی است اما لحن او، در مقایسه با دیگر همکارانش، ملایم است. اما همین لحن، خطرناکترین هم هست. بلندترین صداها احتمالا بیشترین توجه‌ها را به‌خود جلب می‌کنند. در مقابل، این صداهای آرام و ملایم است که دروغی بزرگ درباره یک انتخابات عادلانه را با تکرار مدام و آرام آن تثبیت می‌کنند و توجه کمی هم به آنها می‌شود.
برخی همکاران تنی لحنی هجومی‌تر داشته‌اند و تلاش کرده‌اند حمله به کنگره در تاریخ ششم ژانویه را از تاریخ پاک کنند. این کار عملا غیرممکن است چون آنها خودشان، نماینده همان کسانی هستند که این حمله را انجام دادند.
آنچه این روزها در حزب جمهوریخواه در جریان است نشان‌دهنده این واقعیت است که حزب جمهوریخواه، هیچ علاقه‌ای به کنار‌زدن ترامپیسم ندارد. آنها هم‌اکنون همراه ترامپ هستند اما اگر حتی خود ترامپ هم علیه این رویکرد موضع بگیرد، احتمالا از او هم عبور خواهند کرد و ترامپیسم را بدون ترامپ در آغوش خواهند کشید.