پس از آنکه میلان جام حذفی امسال و صدرنشینی سریآ و حضور در نیمهنهایی لیگ اروپا را از دست داد، حالا بهنظر میرسد سهمیه لیگ قهرمانان برای فصل آینده هم در حال از دست رفتن است. تیمهای استفانو پیولی معمولا فصل را خوب شروع میکنند و در بدترین وضع به پایان میبرند. بهاستثنای فصل قبل که پس از تعطیلی کرونایی، میلان بهترین نتایج را گرفت و اخراج پیولی و آمدن رالف رانگنیک آلمانی منتفی شد، او در تیمهای لاتزیو، اینتر و فیورنتینا هم اوضاعش همین بود و در انتهای فصل تیمی داشت که از نظر بدنی کم میآورد و مصدوم زیاد داشت. بعید است از بازیهای باقیمانده فصل مقابل بنونتو، یوونتوس، تورینو، کالیاری و آتالانتا سهمیهای برای میلانیها بیرون بیاید. حتی شاید لاتزیو هم که پریشب موفق به شکست میلان در بازی مستقیم شد بتواند فاصله 6امتیازی با این تیم را جبران کند و جای این تیم را در رده پنجم جدول بگیرد. البته میلان هنوز با یووه و ناپولی همامتیاز است و 2 امتیاز از آتالانتا کم دارد اما با توجه به مصدومیت فعلی زلاتان و روند و عملکرد بد بدنی تیم احتمال اینکه عقب بیفتد بیش از این است که آنها را بگیرد. 2 باخت پیاپی مقابل ساسولو و لاتزیو که باعث شد میلان از رده دوم به پنجم سقوط کند، ناشی از ضعف بدنی و روحی این تیم است. باخت 3 بر صفر در زمین لاتزیو چیزی نیست که برای هواداران قابلهضم باشد. فصل آینده هم احتمالا دوناروما از تیم میرود و با این اوضاع اقتصادی ستارهای جذب نخواهد شد و ممکن است میلان فصل آینده را بدون زلاتان بهدلیل جریمه و محرومیت احتمالی او برای رابطه با سایتهای شرطبندی آغاز کند. میلان در هر 7 بازی آخر خود گل دریافت کرده. اگر سوپرلیگ راه میافتاد و میلان میتوانست با حضور در این پروژه به منابع مالی دست پیدا کند، آنگاه میشد گفت باشگاه توانایی مالی برای اخراج پیولی و آوردن مربیانی مثل آلگری، مارسلینو، برندن راجرز یا روبرتو مارتینس را دارد اما با اوضاع فعلی پولی برای مربی جدید در بساط نیست.
سهمیه هم پرید؟
میلانیها که شانس اصلی قهرمانی سریآ بودند حالا دستشان به جایی بند نیست
در همینه زمینه :