لطفاً یک حاضر تایپ کنید...

طوبا ویسه

هی دوستان نوجوان، سلام... هی دوستان‌جان سلام... کجایید شما؟
پشت یک رایانه یا در پس صفحه‌ی کوچک یک تلفن‌همراه یا روبه‌روی یک تبلت؟ خب، تا یادت نرفته یک «حاضر» تایپ کن!
حال و احوال شما؟ با شما هستم! همان‌هایی که از گوشی خودتان یا یکی از اعضای خانواده استفاده می‌کنید! این‌روزها می‌بینم به‌جای حیاط مدرسه در واتس‌اَپ برای هم پیام می‌دهید. در واتس‌اپ دعوا می‌کنید در واتس‌اپ قهر می‌کنید. بعضی از شماها برای این که پدرها و مادرهایتان ازمفاهیم پیام‌هایتان بویی نبرند، به شکلک‌ها (ایموجی)‌های عجیب و غریب بسنده می‌کنید. دیگر هیچ واژه‌ای تایپ نمی‌کنید... و این‌طوری می‌خواهید زبانی رمزی داشته باشید. 
با شما هستم که والدینتان نگران اینستاگرام شما هستند، اما شما عمده‌ی فعالیت خود را کوچ داده‌اید در «لایکی» و «تیک‌تاک». دابسمش می‌سازید در حیاط خلوت و در اتاق پشتی و فکر می‌کنید اگر لایک‌ها‌ کم باشند، محبوبیتتان کم است و هی چشم می‌اندازید به آن سلطان‌های الکی پارک‌ها که بیچاره‌ها ممکن است برده‌وار برای گروه‌های و آدم‌های پشت ‌پرده کار کنند. نمی‌گویم که این فضاها بد است، نه. فقط آگاه باشید. اگر درس‌می‌خوانید، آگاهانه درس بخوانید. اگر در فضای مجازی فعال هستید، آگاهانه فعال باشید؛ با  چشم‌های باز و گشوده. 
یادتان باشد که این‌روزها که تمام شد، کلی می‌توانید با دوستانتان بگویید و بخندید و بازی کنید. مدرسه‌ها می‌تواند باز شود و شما در زنگ تفریح واقعاً تفریح کنید. هی، شمایی که به دفتر هفته‌نامه‌ی دوچرخه زنگ می‌زنید که مطلب، داستان و شعر نوشته‌اید یا عکس گرفته‌اید و تصویرگری کرده‌اید... چه‌قدر از شنیدن صدای شما خوشحال می‌شویم. چه‌قدر منتظر کارهای زیبای شما هستیم. یک گل زیبا تقدیم شما... خواستم بگویم چه خوب که شما هستید... لطفاً ما را در دنیای زیبایتان  بیش‌تر شریک کنید.
لطفاً یک «حاضر» هم برای ما تایپ کنید.