محله‌ای که به رنگ خاکش معروف شد
مژگان مهرابی
محله خاک‌سفید که چند سالی است نام «گلشن» را به خود گرفته، قدمت زیادی ندارد و سابقه شکل‌گیری آن به اوایل دهه ۵۰ برمی‌گردد.
اما نحوه ایجاد این محله ماجرای جالبی دارد. آن‌طورکه قدیمی‌های محله روایت می‌کنند، عده‌ای از شهروندان که بیشتر آنها وسع مالی خوبی نداشتند، برای ساخت‌وساز در زمین‌هایی که مالکان مشخصی نداشتند به این محله رو آوردند و هر کسی بخشی از زمین‌ها را برداشت و برای خودش خانه ساخت. نخستین ساکنان این محله افراد غیر‌بومی بودند که از شهرهای دور و نزدیکی به این محله آمدند. هجوم شهروندان برای سکونت در این محله عاملی شد تا ساخت‌وسازهای غیرمجاز در این محله روند رو به رشدی به خود بگیرد.
اما نبود برنامه منظم شهرسازی برای ساختمان‌سازی باعث شد محله فرم ناهنجاری به خود بگیرد. معماری غیراصولی، خیابان‌بندی غیر‌استاندارد و... از جمله مواردی است که هنوز هم می‌توان آثاری از آن را در این محله به چشم دید. این محله در شمال شرق تهرانپارس قرار دارد. وسعت آن به‌طور تقریبی ۴۹۳ هکتار و جمعیتی بالغ بر ۱۵۰ هزار نفر را در خود جای داده است. اما درباره اینکه چرا به آن «خاک‌سفید» میگویند در کتاب تاریخ شفاهی طهران این‌طور نوشته شده‌است: «رنگ خاک در این منطقه بر خلاف اطراف آن سفید بوده است و به همین دلیل به آن خاک‌سفید میگویند.» البته در جای دیگری هم نقل شده چون این محدوده لم یزرع بوده و در آن کشاورزی نمی‌شده لقب خاک‌سفید گرفته است. هرچه هست، محله خاک‌سفید یا گلشن تا سال ۸۷ از داشتن ساده‌ترین امکانات شهری و رفاهی کم بهره‌بود اما با تقسیم‌بندی جدید شورای‌شهر و شهرداری تهران رنگ و رخ دیگری به خود گرفته و گلشن شده است.
