مصایب عیسی
آلکثیر کار سختی در پرسپولیس دارد؛ به چند دلیل
از قرار معلوم مصاحبهای از قول عیسی آلکثیر منتشر شده که او در آن خودش را پایاندهنده مشکلات خط حمله پرسپولیس دانسته و سایر قضایا. طبیعتا انتشار چنین حرفهایی به مذاق سایر بازیکنان خوش نیامده و آنها بین خودشان این سؤال را مطرح کردهاند که «پس ما چه کاره هستیم؟» موضوع به گوش آلکثیر رسیده و او هم ادعا کرده 3ماه است مصاحبهای با رسانهها نداشته است. این ادعا در حالی مطرح میشود که در این مدت نقل قولهای زیادی از این بازیکن منتشر شده و بعید است همه آنها خیالی یا فضایی بوده باشند. به هر تقدیر نشانهها و دلایلی وجود دارد که نشان میدهد آلکثیر در بازگشت به میادین کار سختی دارد و شاید شرایط در پرسپولیس برایش آنقدرها هم گل و بلبل نباشد.
اول: آلکثیر 6ماه محروم بوده؛ نهتنها از بازی، بلکه حتی حق حضور در تمرینات گروهی را هم نداشته است. بنابراین طبیعتا آماده نیست و طول میکشد تا به شرایط ایدهآل برسد. این در حالی است که افکار عمومی توقع دارد عیسی بلافاصله بعد از پایان محرومیتش بهترین بازیها را ارائه بدهد.
دوم: فرم بازی آلکثیر بسیار شبیه شهریار مغانلو است و احتمال قابل توجهی وجود دارد بین این دو نفر فقط یکی به بازی گرفته شود. در این صورت عیسی اصلا هماورد آسانی ندارد. مغانلو با دردسرهای زیاد از سانتاکلارا جذب شده و بازیکن بدی هم نیست. او به راحتی تسلیم هیچ رقیبی نخواهد شد.
سوم: در مورد محبوبیت آلکثیر در رختکن پرسپولیس هم تردیدهای زیادی وجود دارد. اگر یادتان باشد چند هفته پیش جلال حسینی به تندی به او تاخت و برای نخستین بار مسئولیت محرومیت این بازیکن را گردن رفتار بچگانه خودش انداخت. بعد هم وکیل باشگاه پرسپولیس به صراحت اعلام کرد عدهای از بازیکنان این تیم حاضر نشدند در پرونده فرجامخواهی به سود عیسی شهادت بدهند. حالا هم که داستان این مصاحبه، ترکشهای بعدش و تکذیب آلکثیر پیش آمده است. نمیدانیم زیر پوست تیم چه میگذرد، اما لااقل نشانهها طوری نیست که حکایت از صمیمیت بازیکنان با آلکثیر داشته باشد. شاید هم برخی نفرات تیم از اینکه سهم زیادی از فینالیست شدن سرخپوشان در آسیا به نام این بازیکن نوشته شد دلخور هستند. به هر تقدیر گذر زمان این مسائل را روشنتر خواهد کرد.