مرگ، آرامش او را به‌هم زد!

دیروز درست در سالروز تولد کارلوس کی‌روش، سرمربی اسبق تیم ملی فوتبال ایران، یکی دیگر از سرمربیان خارجی موفق تاریخ فوتبال ما چشم از جهان فرو بست. زلاتکو کرانچار که تیم‌های پرسپولیس، سپاهان و تیم امید ایران را هدایت کرده بود، هنگام مرگ تنها ۶۴سال سن داشت. او با سپاهان یک‌بار لیگ‌برتر و یک‌بار هم جام حذفی ایران را فتح کرد. چهارمین قهرمانی سپاهان در لیگ با او ممکن شد؛ آن هم وقتی با لوکا بوناچیچ ۱۱امتیاز با استقلال فاصله داشتند و کرانچار این فاصله را جبران کرد.
در دی‌ماه 88در پرسپولیس درحالی‌که تیمش بالای جدول بود از سوی حبیب کاشانی، مدیرعامل وقت باشگاه برکنار شد و جای خود را به علی دایی داد. علت برکناری او از نظر سرپرست موقت باشگاه این بود که به فلان بازیکن می‌گفت دیوانه است یا نمی‌فهمد. اما بعدها با یک برکناری تاریخی دیگر مشخص شد که دلیل دیگری هم برای این اخراج وجود داشته که پشت پرده مانده است. وقتی در تاریخ 9اردیبهشت 1397برای هدایت تیم ملی امید از سوی کمیته ملی المپیک و با مشاوره همایون شاهرخی به اتهام دایم‌الخمر بودن در تمرینات سمت او وتو شد، مشخص شد که قصه او در تیم‌های ایرانی و کار با مدیران دولتی سر دراز داشته است. حتی در سال۲۰۰۹ هم دراوکو مامیچ، رئیس باشگاه دیناموزاگرب در مصاحبه  با روزنامه اسلوبودنا دالماتسیا اتهام مشابهی را به زلاتکو وارد کرده بود. رضا چلنگر، مترجم محبوب مربیان کروات در ایران در دفاع از کرانچار گفته بود که رئیس باشگاه دینامو خودش به کوکایین اعتیاد دارد و دلیل متهم کردن کرانچار از سوی او این بوده که می‌خواسته بازیکن به تیم قالب کند که مربی نمی‌گذاشت. تیم امید بعد از برکناری کرانچار، با هدایت فرهاد مجیدی برای بار هزارم از راهیابی به المپیک باز ماند. بسیاری از فوتبالی‌ها در ایران، کرانچار را به‌عنوان مردی آرام و متین به یاد می‌آورند. او حتی زمانی که بی‌دلیل از سرمربیگری پرسپولیس کنار گذاشته شد، ناباورانه در مراسم معارفه جانشینش که علی دایی بود، حاضر شد و برای او آرزوی موفقیت کرد.
 کرانچار بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶ سرمربی تیم ملی کرواسی هم بود و یک‌بار هم هدایت مونته‌نگرو را در اختیار داشت. پسرش – نیکو- هم در تاتنهام بازی می‌کرد. به‌عنوان بازیکن بیشتر دوران فوتبالش را در دیناموزاگرب سپری کرد اما سابقه بازی در تیم‌های راپیدوین و سنت‌پولتن را هم داشت و به همراه راپیدوین به مقام 
نایب قهرمانی جام برندگان جام اروپا در سال ۱۹۸۵ نیز رسید. او یکی از بازیکنانی بود که پس از فروپاشی و تجزیه یوگسلاوی و تشکیل کشور کرواسی در نخستین بازی تیم ملی فوتبال این کشور برابر آمریکا در ۱۷ اکتبر ۱۹۹۰ به میدان رفت و برای نخستین بار بازوبند کاپیتانی تیم ملی فوتبال کرواسی را به بازو بست. در فوتبال کرواسی به چیکو معروف بود و در روزنامه‌های ایران او را به‌اشتباه «کرانیکار» و حتی کرانیچار می‌نوشتند.
برانکو ایوانکوویچ در صفحه اینستاگرامی‌اش برای زلاتکو آرزو کرده که در آرامش بخوابد. اسکوچیچ، سرمربی فعلی تیم ملی هم از او به عنوان «اسطوره به‌معنای واقعی» یاد کرده. رسانه‌های محلی دلیل مرگ او را نارسایی کبد عنوان کرده‌اند. وضعیت سلامتی زلاتکو کرانچار حدود 10روز در شهر زادار پیش وخیم شد و به بیمارستان منتقل شده و از آنجا به زاگرب رفت اما پزشکان نتوانستند جانش را نجات بدهند.