نبرد پرسپولیس و سایپا در آغاز نیم‌فصل دوم لیگ بیستم یک جذابیت مضاعف دارد و آن هم رویارویی محسن مسلمان با همبازیان سابقش خواهد بود. در عصر طلایی برانکو، مسلمان یکی از کلیدی‌ترین بازیکنان پرسپولیس به شمار می‌رفت؛ هافبکی طراح با پاس‌های طلایی که نبض میانه میدان را تنظیم می‌کرد. نمایش‌های مسلمان در لیگ‌های پانزدهم، شانزدهم و هفدهم طوری بود که جدایی این بازیکن از جمع سرخ‌ها اصلا قابل تصور به‌نظر نمی‌رسید، اما از یک جا به بعد او مورد غضب مربی کروات قرار گرفت، نیمکت‌نشین شد و نهایتا هم از باشگاه رفت. پرسپولیس و مسلمان بدون هم 2 مسیر کاملا متفاوت را پشت سر گذاشتند. موفقیت‌های سرخپوشان ادامه یافت، اما ستاره‌ای که روزی لقب «مهندس» را دریافت کرده بود، کاملا فراموش شد. مسلمان در ذوب‌آهن و سپاهان فرصت چندانی برای بازی پیدا نکرد و در جمع طلایی‌پوشان حتی یک دقیقه هم برابر پرسپولیس به میدان نرفت. او پیش از شروع فصل جدید قراردادش را با سپاهان فسخ کرد و به سایپا پیوست، اما تا خواست در این تیم جاگیر شود، مسابقه هفته اول نارنجی‌پوشان برابر پرسپولیس انجام شد و باز هم مسلمان بختی برای حضور مقابل تیم سابقش پیدا نکرد.
امروز اما به‌نظر می‌رسد اگر اتفاق خاصی رخ ندهد، محسن دست‌کم برای دقایقی خواهد توانست مقابل پرسپولیس بازی کند. او در هفته‌های آغازین حضورش در سایپا به یک مهره مؤثر در این تیم تبدیل شد، اما بعد از مدت کوتاهی مینیسک پاره کرد و 10هفته از میادین دور ماند. درست در هفته پایانی نیم‌فصل اول، مسلمان به شرایط بازی رسید و 35دقیقه برابر تراکتور به میدان رفت. به این ترتیب به‌نظر می‌رسد او مشکلی برای بازی با پرسپولیس نداشته باشد. باید دید این بازیکن هنوز چیزی از مهارت‌های سابقش به یاد دارد یا قرار است با یک نمایش خنثی، مهر تأییدی دیگر بر تصمیم فراموش‌نشدنی برانکو بزند.
حسین‌پور طلسم‌شکنی می‌کند؟
سرانجام گمانه‌زنی‌ها محقق شد و سعید حسین‌پور که در پرسپولیس فرصتی برای بازی پیدا نمی‌کرد برای نیم‌فصل دوم به ماشین‌سازی تبریز پیوست. حسین‌پور از جمله بااستعدادترین جوانان این سال‌های پرسپولیس به شمار می‌آمد که فصل گذشته هر از گاهی به او بازی رسید و بد هم عمل نکرد، اما به هر حال نظر یحیی گل‌محمدی این بود که بیرون بنشیند. نهایتا هم این بازیکن راهی تبریز شد تا شاید فرصت بیشتری برای بازی پیدا کند. هم‌اکنون انتظار از حسین‌پور این است که نشان بدهد در پرسپولیس لیاقت بیشتری برای بازی داشته است. حقیقت آن است که طی سال‌های اخیر عمده جوانانی که بعد از نیمکت‌نشینی در پرسپولیس راهی تیم‌های دیگر شدند، در عمل نتوانستند شایستگی‌های‌شان را نشان بدهند. میلاد کمندانی که پدیده خط میانی به‌نظر می‌رسید، بعد از پرسپولیس در تیم‌هایی مثل پدیده، ملوان، گل‌گهر سیرجان و نساجی هرگز تبدیل به آن بازیکن تاپ مورد نظر نشد. حمیدرضا طاهرخانی هم همین شرایط را داشت؛ درست مثل احسان علوان‌زاده که اینها اصلاً معلوم نیست کجا هستند. حتی امیر روستایی هم که ابتدای فصل به پیکان قرض داده شد، فعلاً نتوانسته آنطور که باید و شاید خودی نشان بدهد. حالا یا این بازیکنان توانایی کافی نداشتند یا در اثر دوری طولانی‌مدت از میادین، به‌اصطلاح فوتبال‌شان خراب شد. در چنین شرایطی حسین‌پور باید طلسم بشکند و ثابت کند به همان اندازه که هواداران فکر می‌کردند، بازیکن به درد بخوری بوده است.
کوتاه‌تر از گزارش / ماجرای مهندس مخلوع
در همینه زمینه :
