نخستین دریاچه مصنوعی پایتخت
مریم باقرپور
نخستین دریاچه مصنوعی تهران در غرب پایتخت، دریاچه مجموعه ورزشی «آزادی» بود که سال ۱۳۵۰ آبگیری شد. این دریاچه تقریباً به‌صورت طبیعی وجود داشته و خاکریزهای استادیوم یکصد هزار نفری از این محل تأمین می‌شده است. بخش عمده آب این دریاچه از رود «کن» سرازیر می‌شود. بیش از ۲۲۰ هزارمترمربع مساحت دارد و ۶۰۰ هزارمترمکعب آب را می‌تواند در خود جای دهد. عمق دریاچه آزادی از ۵۰ سانتیمتر آغاز می‌شود و در برخی محدوده‌هایش به ۸متر می‌رسد. عمق متوسط آن ۴متر است. طول این دریاچه مصنوعی، ۱۲۰۰متر و عرض آن ۱۸۰متر است. ۲ جاده پیاده‌رو یکی در سطح پایین و یکی در سطح بالا و یکی هم در جاده ماشین رو وجود دارد و دور تا دور دریاچه چمن‌کاری شده است. در آغاز، ۳ رستوران در شمال، شرق و غرب برای مردم تأسیس شده بود که اکنون تنها رستوران شرقی باقیمانده است. در این دریاچه انواع رشته‌های قایقرانی همچون کایاک، کانو، رویینگ، کاناپلو، کانو کانادایی، اسکی روی آب و دراگون بوت انجام می‌شود. جالب است بدانید که این دریاچه از زمان بهره‌برداری تاکنون لایروبی نشده بود تا اینکه شهریورماه امسال عملیات پاکسازی آن از سوی فدراسیون «قایقرانی و نجات غریق و غواصی» پس از سال‌ها انجام شد.
