هر تیم، یک «حیاکن، رهاکن»!

بدون تردید «فرهنگ هواداری» در فوتبال ایران ضعیف است و بسیاری از علاقه‌‎مندان و حامیان تیم‌های مختلف با وجود شور و علاقه پاک و خالصی که دارند، متوجه جایگاه واقعی خودشان، وظایف و اختیارات‌شان نیستند. یکی از مصادیق این ادعا، آستانه تحمل بسیار پایین اغلب هواداران فوتبال در ایران است که باعث می‌شود در طول یک فصل بارها و بارها شاهد شعارهای اعتراضی و تکرار فریاد «حیاکن، رهاکن» باشیم. امسال که اصلا دیگر فاجعه بود و در‌مورد اغلب تیم‌ها چنین فضایی وجود داشت. عجیب اینکه بسیاری از تیم‌های نیمه بالای جدول هم امسال چنین فضایی را تجربه کرده‌اند. مسلما هیچ کجای فوتبال حرفه‌ای دنیا چنین شرایطی وجود ندارد. حالا لابد باید شکرگذار باشیم که تیم‌هایی مثل سایپا، پیکان، گسترش‌فولاد و نفت تهران اصلا هوادار آنچنانی ندارند که قرار باشد به چیزی اعتراض کنند، وگرنه این لیست می‌توانست بلندبالاتر هم باشد!
پرسپولیس: طبیعی است که بعد از دو عنوان قهرمانی در دو فصل متوالی، هیچ شعار سازماندهی‌شده‌ای علیه عوامل باشگاه وجود نداشته باشد، اما نارضایتی پراکنده تا دل‌تان بخواهد داشته‌ایم. امسال برخی از هواداران از تصمیمات برانکو شاکی بودند، بعضی از آنها به ربیع‌خواه، ماهینی و یکی، دو بازیکن دیگر انتقاد داشتند و برخی‌ها هم گرشاسبی را ناکارآمد می‌دیدند. همین اواخر کمپین‌هایی علیه سرپرست باشگاه در فضای مجازی ایجاد شد که در آنها از گرشاسبی به‌عنوان مدیر استقلالی یاد شده بود.
ذوب‌آهن: معدود هواداران ذوب‌آهن در نیم‌فصل اول بارها از خجالت امیر قلعه‌نویی در آمدند و علیه او شعار «حیاکن، رهاکن» سر دادند، اما در دور برگشت و با بهبود شگفت‌انگیز نتایج تیم اصفهانی، طبعا این هواداران هم پشیمان شدند.
استقلال: به رضایت این روزهای هواداران استقلال نگاه نکنید؛ آنها در نیم‌فصل اول خون گریستند. آبی‌ها که باور نمی‌کردند تیم‌شان بعد از آن باخت 6‌گله به العین امارات فصل جدید را هم به بدترین شکل ممکن شروع کند، نهایتا در هفته هفتم و پس از توقف خانگی برابر ذوب‌آهن به سیم آخر زدند و علیه منصوریان شعار دادند. طبعا عجیب‌ترین شعار آن روز که منجر به استعفای علیمنصور و وقوع تغییرات اساسی در استقلال شد این بود: «پیتزافروش حیاکن، استقلال رو رها کن!»
فولاد: با اینکه سیروس پورموسوی این فصل نتایج نسبتا خوبی در اهواز گرفته، اما هواداران فولاد به دفعات علیه او شعار داده‌اند که این مساله خیلی‌ها را متعجب کرده است. شعارها علیه پورموسوی آخرین‌بار بعد از توقف خانگی در همین بازی آخر با ذوب‌آهن تکرار شد.
پارس جنوبی جم: تیم تازه صعود کرده به لیگ هجدهم نیم‌فصل اول را عالی و فراتر از حد انتظار شروع کرد. شاید پیش از آغاز فصل هواداران این تیم فقط به بقا فکر می‌کردند، اما نتایج عالی تارتار آنها را بدعادت کرد؛ طوری که با شروع افول پارس در میانه‌های فصل شعارهایی علیه این مربی شنیده شد! البته به‌نظر می‌رسد این مساله در جم خاتمه یافته باشد.
صنعت‌نفت آبادان: آبادانی‌ها امسال استثنائا با کادرفنی و بازیکنان خودشان مشکلی نداشتند، اما تا دل‌تان بخواهد علیه کادر مدیریتی باشگاه شعار دادند. به‌ویژه در مقطعی انتقادات تند فراز کمالوند باعث تحریک هواداران در این زمینه شد.
تراکتورسازی: تیم محبوب تبریزی امسال نتایج بسیار ضعیف و دور از انتظاری گرفته است. تراکتوری‌ها که تیم‌شان حتی با پایان محرومیت نقل‌وانتقالاتی هم احیا نشد، این فصل بارها علیه یحیی گل‌محمدی (سرمربی سابق) و آجورلو (مدیریت باشگاه) شعار داده‌اند.
سپاهان: وضع این تیم هم مثل تراکتورسازی است و امسال نتایج اسفباری گرفته. همین مساله باعث شده هواداران سپاهان از ابتدای فصل بارها علیه مدیریت باشگاه و زلاتکو کرانچار، سرمربی پیشین طلایی‌پوشان شعار سر بدهند. این رویه در اصفهان همچنان ادامه دارد.