زمانی برای مثبت‌اندیشی

مرضیه ثمره‌حسینی ـ روزنامه‌نگار

خبر واکسیناسیون کرونا خبر خوشی است و امید می‌رود که هرچه سریع‌تر ایرانیان نیز همگام با جهان به واکسن‌های امن و مطمئن دسترسی پیدا کنند تا شر کرونا کنده شود. اما در سال کرونا، سال مرگ عزیزان و آشنایان و سال رکود و تورم حال روحی خیلی‌ها خوب نیست. ظرفیت‌ انسان‌ها اگر لبریز نشده باشد، در آستانه پرشدن است. در سال ملال و دلتنگی، روان‌ها را نیز باید با تزریق امید و اخبار خوب واکسینه کرد. امید، نیاز جان است. با هجوم کرونا، انسان‌های بسیاری تک و تنها شدند تا بیمار نشوند اما انزوا روح و روان انسان را می‌خورد و ترس آن می‌رود که جمع پس از کرونا جمعی افسرده و پریشان‌حال شوند. انرژی منفی را از کلمات هم می‌شود دریافت کرد و هدف این نوشتار منفی‌نویسی نیست. شما چقدر به جریان انرژی، مثبت و منفی، در روابط انسانی باور دارید؟ چند سال است که حرف انرژی و قانون جذب داغ شده و به فور در شبکه‌های مجازی تبلیغات کلاس‌ها و همایش‌های مثبت‌اندیشی یافت می‌شود. چقدر این کلاس‌ها و همایش‌ها مؤثر هستند؟ 

معتقدم جریان انرژی نابود نمی‌شود 
مریم 2 سال پیش برادرش را در سانحه رانندگی از دست داد. رامین برادردوقلویش بود. یک سال کارش گریه و زاری بود و مرور خاطرات رامین در بیداری و خواب، رغبت زندگی را از او گرفته بود. می‌گوید: در هاله‌ای از انرژی منفی زندگی می‌کردم. حوصله اطرافیانم را نداشتم و با رفتارم آنها را هم غمگین می‌کردم. در محل کار هم تمرکزم را از دست داده بودم و احساس می‌کردم دیگر از پس کارم برنمی‌آیم. همکارش به او پیشنهاد می‌دهد که به روانشناس مراجعه کند. مریم می‌گوید حب و بغض را کنار گذاشتم و به پیشنهادش فکر کردم، چون هر روز منتظر یک اتفاق ناگوار بودم و بدبختی‌ام را بزرگ‌ترین بدبختی می‌دیدم. حالا یک سال است که او هر دو هفته با روانشناس ملاقات می‌کند. درباره تأثیر جلسات مشاوره می‌گوید: روانشناس من خیلی خوب است. جلسات اول حس خوبی نداشتم و ذهنم در برابر حرف‌های او مقاومت می‌کرد اما از آن‌طرف تصمیم گرفته بودم که شرایطم را تغییر دهم. بخشی از جلسات مشاوره مریم به مثبت‌اندیشی اختصاص دارد. در این‌باره می‌گوید: من در این مدت پذیرفته‌ام که زندگی هم غم دارد هم شادی. هم خوبی دارد هم بدی. انسان باید بتواند با اندوه کنار بیاید و بین خوبی و بدی تعادل برقرار کند و می‌شود واقع‌بینانه مثبت‌اندیش بود. در این یک سال سعی کرده‌ام عبوس نباشم و از غم فقدان برادرم بیرون بیایم. باور دارم که جریان انرژی نابود نمی‌شود و مادی می‌شود، برای همین سعی می‌کنم که انرژی منفی را از مادرم و پدرم هم دور کنم. مریم برای هر جلسه مشاوره 180هزار تومان می‌پردازد که ماهانه 360هزار تومان می‌شود. می‌پرسم که گران نیست؟ پاسخش این است که سلامت روان خیلی مهم است و با تجربه‌ای که کسب کرده، معتقد است کسی که به روانشناس مراجعه می‌کند یعنی به‌خودش اهمیت می‌دهد؛ به‌نظر او، در این دوره و زمانه بسیاری از انسان‌ها نیاز دارند که با روانشناس، البته روانشناس خوب، صحبت کنند و این اصلاً ضعف حساب نمی‌شود.

مثبت‌اندیشی به این معنا نیست که حتماً موفق می‌شوی!
الهه معتقد است دید مثبت و منفی تأثیر زیادی در زندگی انسان دارد و انگار که فرد با پیش‌بینی مثبت و منفی، پیشاپیش در بروز اتفاقات تأثیر می‌گذارد. می‌گوید: هر زمان عمیقاً ته قلبم مثبت فکر می‌کنم، اتفاق مثبت می‌افتد و متأسفانه هر وقت به چیز منفی‌ای فکر می‌کنم هم اتفاق می‌افتد. او حدود3 سال پیش به‌همراه دوستانش در کارگاه مثبت‌اندیشی شرکت می‌کرده که دوره آن 5ماهه بود و حدود 350نفر متقاضی داشته. می‌گوید به مرور تعداد متقاضیان کاهش یافت و خودش نیز بعد از 5 جلسه دیگر شرکت نکرد. معتقد است که لزوماً مثبت‌اندیشی به این معنا نیست که حتماً موفق می‌شوی. اما کلاس‌های مثبت‌اندیشی بعد از مدتی راه افراط را در پیش می‌گیرند و مفاهیم خیالی را به شرکت‌کنندگان می‌قبولانند و آنها را دچار سرخوردگی می‌کنند. کارگاهی که او در آن شرکت می‌کرده به‌دلیل تعداد بالای شرکت‌کننده، ارزان بوده، او 280هزار تومان پرداخت کرده بود. بعد از آن، الهه به سمت کارگاه‌های روانشناسی می‌رود. قبل از کرونا در کارگاهی دو روزه با ظرفیت 50نفر شرکت می‌کند که برایش راضی‌کننده بوده. با وجود اینکه کارگاه فشرده برگزار شده، اصلاً برایش خسته‌کننده نبوده و ترغیب می‌شود که کلاس‌های آن استاد را پیگیری کند. می‌گوید: هم‌اکنون در کارگاه آنلاین شرکت می‌کنم. دوره کامل این کارگاه 8ماهه و 800هزار تومان است. جلسات هفته‌ای 2ساعت با حضور 60-70شرکت‌کننده برگزار می‌شوند. با آنلاین شدن جلسات هزینه‌ها کمتر شده است چون برگزارکنندگان هزینه مکان و امکانات ندارند. از طرفی چون الهه دانشجوست، برای او درصدی تخفیف لحاظ شده است. نتیجه‌ای که او از این کارگاه‌ها گرفته مثبت بوده. می‌گوید: شرکت در این کلاس‌ها به من کمک می‌کند که حالم خوب باشد و بر رفتار و روابط اجتماعی‌ام نیز اثرات مثبتی گذاشته است.

اعتماد به نفسم بالا رفته است
نگین هم سال 91-90در دوره‌ TA (تحلیل رفتار متقابل) شرکت می‌کرده. در جلسه‌ای که در اداره برایشان برگزار کرده بودند، شرکت می‌کند و ترغیب می‌شود که با چند نفر از دوستانش در دوره کامل شرکت کند. می‌گوید: ذره‌ای خودم را قبول نداشتم و در کوچک‌ترین موضوع شک و تردید داشتم. هنگام انتخاب لباس، عطر، وسایل خانه، حتی مهمانی رفتن، انتخاب دوست و رستوران و کتاب و... دچار تشتت فکری می‌شدم و نمی‌توانستم با خیال راحت و دل قرص انتخاب کنم. نظر اطرافیانم برایم بسیار مهم بود. امروز حال نگین بهتر است و می‌گوید: اعتماد به نفسم بالا رفته است. درباره کلاسش می‌گوید: در جلسه نخست 40نفر در کلاس حاضر بودند که البته تعدادشان در جلسات آخر کمتر شد. من هم روز اول حس خوبی نداشتم، اما استادمان خیلی خوب بود و او باعث شد ادامه دهم. او یک سال و نیم به‌طور مستمر در کلاس‌ها حاضر شد و 2میلیون تومان برای این مدت پرداخت کرد. تصمیم دارد که بعد از کرونا باز در کارگاه‌های روانشناسی شرکت کند؛ می‌گوید: خودشناسی به معنی خودبینی نیست، بلکه به معنی شناخت قابلیت‌های خود است. به‌نظرم تا فردی خودش را نشناسد و به‌خودش ارزش و اهمیت ندهد، نمی‌تواند دیگران را دوست داشته باشد.