نقد و نظر/ شیشلیک

سعید مروتی- منتقد فیلم و روزنامه‌نگار

  در یک گروه دوستانه، رفیقی خبری را به اشتراک می‌گذارد که مضمون ناراحت کننده‌ای دارد. حوصله ندارم راست آزمایی کنم که خبر درست است یا نه. این روزها هر خبر عجیب و غریبی را، هم می‌شود باور کرد و هم نه. می‌شود، چون به نقطه‌ای رسیده‌ایم که هر خبری هر چقدر عجیب و تلخ و اغراق آمیز می‌تواند راست باشد (فهرست خبرهای عجیب و غریب اما راست، بسیار است). از آن طرف نمی‌شود هر خبری را باور کرد، چون در محاصره فیک نیوزها قرار گرفته‌ایم (فهرست خبرهای جعلی هم پرتعداد است). این یکی که منبع خبری هم دارد، حکایت از تغییر منوی برخی رستوران‌ها دارد. اینکه مثلا شیشلیک حذف شده و جایش را زرشک پلو با گردن و بال مرغ گرفته است. خبری که حتی اگر راست نباشد، محتمل است و رسیدن به چنین نقطه‌ای دور از دسترس نیست.
  صاحبخانه برای چندین بار زنگ می‌زند و لحنش برخلاف تماس قبلی دوستانه و مشفقانه نیست.‌ماه به نیمه رسیده و هنوز اجاره خانه به حسابش واریز نشده.‌ماه پیش هم خرابی اتومبیلی که عمر مفیدش مدت‌هاست به سرآمده، باعث تأخیر در پرداخت اجاره شده بود. وقتی پول اجاره به جیب حسن مکانیک رفت و آه در بساط نماند، تنها دارایی باقی مانده و قابل نقد شدن، یعنی ربع سکه‌ای که برای روز مبادا کنار گذاشته شده بود، در کسادی بازار سکه، به تومان تبدیل شد و جلوی بحران را گرفت. حالا دیگر همان ربع سکه هم نیست. حقوقی هم فعلا در کار نیست. البته کارفرمای محترم به رسم ادب، پیشاپیش از صبر و شکیبایی کارکنان تشکر کرده، ولی چه کنیم که صاحبخانه دیگر صبر و شکیبایی سرش نمی‌شود؟
  نه نخوردن شیشلیک مصیبت است و نه ندیدنش که فیلمش به همین جشنواره کرونا زده آمده و عده‌ای هم آن را دیده‌اند. شیشلیک نخوریم هم نمی‌میریم و فیلمش را هم در این جشنواره‌ای که ستاد مبارزه با کرونا می‌گوید پروتکل‌ها در آن رعایت نمی‌شود، اگر نبینیم
آسوده خیال تریم. می‌شود کمتر خورد. می‌شود از هر سبد خرید خانوار چیزهایی را حذف کرد، اما نمی‌شود اجاره خانه را نداد. شیشلیک را همان طبقه برخوردار بخورند. نوش جانشان. فیلمش را هم همان جماعت عاشق جشنواره ببینند. خوش باشند و انشاالله کرونا نگیرند. یکی جواب صاحبخانه ما را بدهد. متقاعدش کند و صبوری و شکیبایی یادش دهد. برای سقفی که امروز بالای سر است و فردا می‌تواند نباشد، چه گلی باید بر سر گرفت؟