علی دایی بهتازگی گفتوگویی با نشریه کیکر آلمان انجام داده و صحبتهای جالبی مطرح کرده است. اسطوره فوتبال ایران در این گفتوگو پیرامون مسائل مختلفی ازجمله احتمال حضورش در کادر فنی اورتون صحبت کرده، اما شاید جالبترین بخش صحبتهای او تکرار دوباره خاطره روزی است که در هواپیما از نشستن کنار محمود احمدینژاد امتناع کرد. بخشهای جالب صحبتهای شهریار را بخوانید.
رونالدو شایستگی این رکوردشکنی را دارد
فقط یکبار در جام جهانی 2006که تیم ملی ایران در مقابل پرتغال به میدان رفت، رونالدو را از نزدیک دیدم. بدونتردید او یکی از بهترین بازیکنان تاریخ بوده و شایستگی رسیدن به این رکورد را دارد؛ رونالدو بازیکنی مصمم و سرسخت است و دستیابی به این رکورد، پاداش مناسبی برای همه تلاشهای او در این عرصه خواهد بود.
به کادر فنی اورتون میپیوندم
احتمالا قرار است یکی از اعضای کادرفنی باشگاه اورتون شوم و این یک افتخار بزرگ برای من است. من در سطح بینالمللی بازی کردهام و تمامی دورههای مربیگری را هم گذراندهام و سرمربی تیم ملی فوتبال ایران هم بودهام اما همیشه بهدنبال یادگیری چیزهای جدیدی هستم.
هنوز طرفدار بیلهفلد هستم
خیلی خوشحالم که بیلهفلد به بوندسلیگا بازگشت. من هنوز واقعا طرفدار این تیم هستم چرا که این باشگاه نخستین گام من برای بازی کردن در خارج از ایران بود. ارنست میدندورپ - سرمربی آن زمان بیلهفلد- مانند یک پدر برای من بود و شخصیت فوتبالی مرا شکل
داد. میدانم هنوز هم در فوتبال مشغول است و من از همین جا برای او بهترین آرزوها را دارم و برای همهچیزهایی که برای من در فوتبال حرفهای انجام داد، ممنونم.
چرا در هواپیما کنار احمدینژاد ننشستم؟
من انسانی آزاد هستم و همیشه برای آنهایی زندگی میکنم که مرا حمایت کردند. من همیشه احساس نزدیکی با مردم داشتم. به همین علت، آن روز ترجیح دادم به عقب هواپیما بروم و در صندلیهای اکونومی در کنار مردم بنشینم. هیچوقت علاقهای به فعالیت سیاسی ندارم و این کار من هم یک عمل سیاسی نبود.
دایی: کنار احمدینژاد ننشستم که کنار مردم بنشینم
اسطوره فوتبال ایران در گفتوگو با کیکر آلمان از اورتون، بیلهفلد، رونالدو و احمدینژاد گفته است
در همینه زمینه :