زندگی با دوچرخه

  نیلوفر قدیری، مدیرمسئول مؤسسه‌ی همشهری

مسیری را در نظر بگیرید که به جای خودرو با دوچرخه طی شود. خودرو پرشتاب‌تر پیش می‌رود و با آن سریع‌تر به مقصد می‌رسید. با دوچرخه اما اطراف و جزئیات مسیر را حس می‌کنید. مکث می‌کنید؛ سنگ‌ریزه‌ها را، نسیم و نور هوا را و بالا و پایین مسیر را حس می‌کنید. روزنامه‌خواندن مانند طی مسیر با دوچرخه است. موبایل شما را مانند خودرو، سریع و با لمس صفحه، از مسیری عبور می‌دهد و احتمالاً به مقصدی می‌رساند. در این بمباران موبایلی، دقیقه‌ای آرامش کاغذ و تمرکز بر روی خطوط چاپی،  تخیل با حروف و نقطه‌هایی که گاه بالا و پایین می‌شوند و تصاویری که روزنامه‌‌نگاران با دقت برای هر‌مطلب انتخاب کرده‌اند، یادداشتی که با ذوق نوشته شده، داستانی که هدفش تنها سرگرم‌کردن لحظه‌ای نیست بلکه می‌خواهد بر بخشی از زندگی حال و آینده شما اثر بگذارد، همه‌ی این‌ها طی مسیر با دوچرخه است.  روزنامه لحظه نیست، روند است. مثل خود زندگی. شما را منتظر نگه می‌دارد، به دنبال خود می‌کشاند. برایتان روایت می‌کند. روزنامه روایت زندگی است. هدف روزنامه فقط سرگرمی نیست.
«دوچرخه»‌ای که مسیرش را پس از «آفتابگردان» همشهری آغاز کرد، اکنون به 20سالگی رسیده ‌است. 20 سال با شما رکاب زده و هنوز می‌خواهد این مسیر را با شما زندگی کند. برای نفوذ به موبایل‌هایتان هم برنامه دارد، اما می‌خواهد شما را با خود در مسیر آهسته‌ی زندگی هم‌رکاب کند. می‌خواهد بخشی از خاطره‌ی کودکی، خیال نوجوانی و شور جوانی شما باشد.نشریه‌ای که 20 سال از عمرش می‌گذرد یعنی به 20 سال دوم هم می‌تواند امیدوار باشد. خودش را سرزنده نگه می‌دارد تا هرروز هم‌رکابان بیش‌تری را همراه کند. هردوره گروهی را به مقصد می‌رساند و دوباره بازمی‌‌گردد تا از اول خط شروع کند. با تغییر دوران، مسیرهایش را تغییر می‌دهد تا نسل‌های گوناگون هم‌چنان از طی مسیر با دوچرخه لذت ببرند. با دوچرخه هم‌رکاب بمانید.