بازدید مکان‌های تاریخی با دوچرخه

کورش قاسمیان-  شهروند دوچرخه سوار

مسیری که با ماشین در مدت زمان یک ساعت و نیم طی می‌کنم، با دوچرخه یک ساعته انجام می‌دهم. دود ندارد و در ترافیک هم نمی‌مانم. این وسیله دوست داشتنی در بین ما ایرانیان به‌ویژه پایتخت نشینان خیلی محبوب نیست و مهجور مانده است. البته در این میان علاوه بر گرانی دوچرخه، عوامل دیگری مانند نبود زیرساخت‌های مناسب هم دخیل است. هر چند در مقایسه با سال‌های گذشته شهرداری کارهای خوبی انجام داده و مسیرهای ویژه دوچرخه در محورهای شرقی- غربی ایجاد کرده است اما همچنان در محورهای شمالی- جنوبی این کمبود وجود دارد که احداث مسیر شهدا به سرخه‌حصار می‌تواند تا حدی این نیاز را برطرف کند.  از سوی دیگر نبود پیوستگی در مسیرهای 
دوچرخه سواری هم سبب شده، مردم در تهران کمتر پا به رکاب شوند. اگر در مسیرهای طولانی و پر رفت‌وآمد مانند اتوبان آهنگ تا بازار تهران در یک خط مستقیم، مسیر دوچرخه ایجاد شود، حتماً شهروندان هم استقبال می‌کنند و نتیجه این اقبال، کاهش ترافیک و آلودگی تهران می‌شود. علاوه بر مسیرهای ویژه دوچرخه، امنیت این مسیرها هم اهمیت دارد. 
این معبرها باید به‌گونه‌ای طراحی شوند که موتورسیکلت و ماشین در آنها تردد نکند تا دوچرخه سوار بتواند در امنیت کامل رکاب بزند و اطرافیان نگران دوچرخه سواری او نشوند. نکته دیگری که شاید کمتر به آن توجه شده یا اصلاً دیده نشده، برگزاری تورهای سیاحتی در پایتخت با استفاده از دوچرخه است. منطقه 12، مکان‌های تاریخی زیادی دارد که داخل پس‌کوچه‌های تنگ و باریک قرار دارند و دوچرخه بهترین گزینه برای رفتن و تماشای آنهاست. اگر شهرداری با همکاری شرکت‌های خصوصی، تورهای سیاحتی با هدف تماشا و معرفی بناهای تاریخی تهران برگزار کند، از یک سو مردم به استفاده از دوچرخه ترغیب می‌شوند و از سوی دیگر با تهران و بناهای تاریخی و قدمت آن آشنا می‌گردند. بنابراین دوچرخه علاوه بر یک وسیله تفریحی و ورزشی که این روزها برای کارهای روزمره هم مورد استفاده قرار می‌گیرد، می‌تواند یک وسیله گردشگری هم باشد که این کار نیاز به همت و همکاری مسئولان دارد.