در آرزوی مسابقه

نیلوفر حامدی| قطعا اگر قرار باشد 5ورزشکار برجسته در سال96 را نام ببریم، سپیده توکلی یکی از آنهاست. دختری که در مسابقات آسیایی داخل سالن سال گذشته دبل طلایی کرد و حالا با وجود اینکه هنوز اسامی ملی‌پوشان اعزامی به بازی‌های آسیایی در جاکارتا اعلام نشده، ولی خیلی از کارشناسان او را یکی از چهره‌های مطرح کاروان ورزشی ایران و حتی شانس مدال می دانند. ملی‌پوش دوومیدانی ایران که تا یک‌شب قبل عید هم تمرین کرده تنها استراحتش را به روز اول فروردین اختصاص داده در مصاحبه با همشهری‌ورزشی از وضعیت تمرینات، اردوها، اعزام به مسابقات تدارکاتی، وضعیت رکوردی و همچنین زندگی شخصی‌اش گفت.
    سال96 شلوغی داشتی. بعد از مسابقات داخل سالن تا همین الان هم درگیر اردو هستی کمی از وضعیت تمرینی‌ات برایمان بگو
در زمستان بعد از اینکه مسابقات داخل سالن را به خوبی به پایان رساندم درگیر مراسم عروسی‌ام بودم. بعد از آن هم بلافاصله وارد اردو شدم. دو هفته در کیش اردو داشتیم و بعد از آن هم مجددا به تهران برگشتیم و اردوی تهران را ادامه دادیم و تا 29‌اسفند یعنی یک‌روز قبل از شب عید هم در اردو بودم. فقط هم یک روز استراحت کردم. یعنی اول فروردین را تمرین نکردم و بعد از آن مجددا اردوهای تهران را استارت زدیم و تا همین الان هم در اردو هستیم.
    کدام اردو بهتر بود؟
اردوی کیش خیلی خوب بود. به‌خاطر اینکه ما در آن‌جا می‌توانستیم هر روز دو نوبت تمرین داشته باشیم و حتی برخی روزها این نوبت‌ها به 3بار هم می‌رسید ولی در تهران عملا چنین چیزی ممکن نیست چرا که فاصله زیاد راه‌ها اجازه رفت و آمد راحت را به ما نمی‌دهد. 
    با فدراسیون هم صحبتی درباره برنامه‌هایت داشتی؟
همین چند روز پیش جلسه‌ای با فدراسیون داشتیم و درخواست‌هایمان را ارائه دادیم و خدا را شکر آنها هم قول دادند بخش اعظم تقاضاهایمان را اجرا کنند.
    درخواست‌هایت بیشتر درباره چه موضوعی بود؟ مسابقات تدارکاتی یا امکانات خاصی؟
نه امکانات خاصی نیست بیشتر درخواست ما متمرکز بر حضور در مسابقات است. نکته مهمی که درباره من و رشته‌ام وجود دارد این است که نفرات دوم و سوم رشته هفت‌گانه در ایران اختلاف زیادی با من دارند و به‌همین دلیل هم مسابقات داخلی داشته زیادی برایم به‌همراه نخواهد داشت. نیاز اصلی من است در مسابقه‌ای شرکت کنم که بتوانم خودم را با رقبای اصلی‌ام قیاس کنم.
    در این‌باره به نتیجه‌ای هم رسیدی یا کشور و مسابقه خاصی را انتخاب کرده‌ای؟
ما مسابقاتی که در کشورهای خارجی برگزار می‌شود را رصد کرده‌ایم. مثلا حوالی خرداد در ازبکستان یک مسابقه برگزار می‌شود که البته برای آنها قهرمانی کشور است اما من از دوست ازبکم خواسته‌ام که برایم بپرسد آیا من اجازه حضور در آن میدان را دارم یا خیر. اگر امکانش باشد و فدراسیون هم اجازه دهد دو ماه دیگر در آن مسابقات شرکت می‌کنم. 31فروردین هم لیگ طلایی داخل کشور را داریم. ضمن اینکه بازهم طبق صحبت‌هایمان با فدراسیون تصمیم بر این شده اگر مسابقه‌ای در خارج از کشور وجود داشت که مسئولین ما آن را به رسمیت می‌شناختند، کمک کنند تا در آن هم شرکت کنم.
    بعد بازی‌های داخل سالن حرف از شرکت در پرش ارتفاع به‌طور تک ماده‌ای زدی. آیا در این‌باره به جمع‌بندی نهایی رسیدی؟
هنوز مشخص نیست. در ابتدا که باید سهمیه ورودی مسابقات را کسب کنیم ولی بعد از آن مهم این است که درباره میزان موفقیت رشته‌ها به نتیجه برسیم. بحث تردید نیست اما باید بدانیم که کدام رشته شانس مدال‌آوری بیشتری برای من دارد. هنوز به جمع‌بندی نهایی نرسیده‌ایم ولی طبق گفت‌و‌گوها با فدراسیون تصمیم بر این شده که اسمم برای هر دو رشته داده شود. خودم هم در مسابقات داخلی در هر دو رشته شرکت می‌کنم تا بیشتر خودم را بسنجم.
    از شرایط تمریناتت و همین‌طور پیشرفتت راضی هستی؟ رکوردهایت چطور است؟
خوشبختانه در تمرین توانسته‌ام رکوردهای تمرینی‌ام را بهبود ببخشم. هم در بخش بدنسازی و هم در ماده‌هایی مثل پرش‌ها و پرتاب‌ها رکوردهای تمرینی‌ام را بهتر کرده‌ام.
    این روزها به‌جز ورزش کردن کار دیگری هم انجام می‌دهی؟
فقط تمرین می‌کنم. با توجه به اینکه دانشگاه هم این ترم کلاس ندارم و فقط باید برای آزمون دکتری درس بخوانم کمی هم درگیر درس‌هایم هستم.
    بین این همه شلوغی آیا وقتی هم برای زندگی و خانه‌ات هم داری؟
قطعا در مقایسه با یک زن خانه‌دار نه اما تلاشم را می‌کنم. همسرم هم به خوبی وضعیت فعلی را درک و کمکم ‌می‌کند. ضمن اینکه بعد از جاکارتا قطعا این نبودن‌ها را جبران می‌کنم.