روانکاوی معاصر
نیمکت‌های سوخته
صدام از هیچ جنایتی دریغ نکرد
جمال رهنمایی
در جریان حملات هوایی عراق به شهرهای ایران در سال1365 ده‌ها مدرسه در شهرهای مختلف ایران مورد حمله قرار گرفت و هزاران دانش‌آموز ایرانی در کلاسهای درس کشته شدند. کتاب دوجلدی «نیمکت‌های سوخته» به شرح حال این حملات و مصاحبه با بازماندگان قربانیان این حملات پرداخته است. این اقدام صدام حسین مخالف همه موازین پذیرفته‌شده بینالمللی و کنوانسیونهای ژنو بود، اما با چشمپوشی سازمانهای بینالمللی و در موافقت با اجبار ایران به پذیرفتن آتش‌بس، توافق نانوشتهای در سطح بینالمللی علیه ایران صورت گرفته بود.
کنوانسیون ژنو به‌صراحت، حمله به غیرنظامیان، اسیران و مراکز آموزشی را ممنوع دانسته بود و براساس قواعد «مرتن کلواس» جنگ نباید از قواعد مربوط به سنتها و آداب و رسوم، وجدان و انسانیت عدول کند، اما صدام حسین با نادیده‌گرفتن این قواعد بینالمللی علیه مردم خودش، مردم ایران و همسایگان خود، از هر شیوهای برای پیشبرد اهداف سیاسی و نظامی‌اش استفاده کرد. او از سوی مطبوعات مشهور جهان، یکی از بزرگترین دیکتاتورهای قرن بیستم و بیرحمترین حاکم خودکامه قرن معاصر نام گرفت. کشتار مردم حلبچه، قتل‌عام مردم دجیل که یکی از اهالی آن قصد ترور صدام حسین را داشت و نسل‌کشی شیعیان جنوب عراق جزو معروف‌ترین جنایات او علیه مردم کشور خودش بود.
حکومت ژنرالها، بهخصوص در خاورمیانه و همچنین سایر نقاط جهان سرنوشت مشابهی با سرنوشت این مارشال عراقی دارد. ادبیات و منطق تفکر نظامی با مفاهیم اجبار، سرکوب و کنترل در‌هم آمیخته است و همواره در عرصههای تصمیم، ژنرالها به همین شیوهها رفتار کردهاند. به همین دلایل تاریخی و تجربی، در قوانین اساسی کشورها عمدتا و به‌صراحت نظامیان از دخالت در سیاست و مدیریت کلان کشور منع شدهاند و حتی اظهارنظر سیاسی از سوی آنان جرم تلقی میشود.
سالهای آخر جنگ که عرصه بر صدام حسین تنگ شده بود، او از هیچ اقدامی علیه مردم خودش، مردم ایران و همسایگان عراق فروگذار نکرد. شیوه رفتار این ژنرال عراقی یکی از برجستهترین نمونههای اسفبار حضور ژنرالها در سیاست است. ژنرالها برای مقاومت در برابر دشمن خارجی و استفاده از روحیات تهاجمی خود برای دفاع از کیان کشور، پروندههای درخشانی دارند، اما در راهروهای سیاست چیزی جز جنگطلبی، زیاده‌خواهی و سرکوب به‌جا نگذاشتهاند.
در همینه زمینه :
