آسیا، برای فوتبال ایران تنگ شده بود

  جواد نصرتی   

در سال1356، هر اتفاقی به جز صعود ایران جام‌جهانی یک شگفتی بود؛ تیم‌ملی با کسب رکوردهایی که هنوز هم دست‌نخورده هستد در 3دوره متوالی قهرمان جام‌ملت‎‌‎ها شده بود، در المپیک عملکرد خوبی نشان داده بود و از همه اینها مهم‎‌‎تر، بدون هیچ تردیدی بهترین تیم قاره‌آسیا بود. ایران، در دور پیش هم به‎‌‎خاطر بی‎‌‎تجربگی از صعود به جام‌جهانی باز‌مانده‌بود اما این بار، حشمت مهاجرانی و تیم پرستاره او، جای اشتباه نداشتند. بهترین تیم آسیا، جام‌جهانی را کم داشت و به آسانی به آن رسید.
ایران با صعود به جام‌جهانی، نه‎‌‎تنها انتقام خود را از استرالیا گرفت، که یک‎‌‎بار دیگر امیدهای کویت برای سربرافراشتن در میان مدعیان آسیا را از این تیم گرفت. کویت که یک سال پیش از آن در ورزشگاه آریامهر/آزادی در فینال جام‌ملت‎‌‎های آسیا مغلوب ایران شده‌بود، امید زیادی داشت این بار بالاتر از ایران و دیگر مدعیان به‎‌‎عنوان تنها نماینده آسیا و اقیانوسیه به جام‌جهانی78آرژانتین صعود کند اما بار دیگر مغلوب چیرگی فوتبال ایران بر آسیا شد. رقابت بین ایرانی و کویت یکی از داغ‎‌‎ترین رقابت‎‌‎های مرحله مقدماتی جام‌جهانی در آسیا بود و مردم ایران با دقت و حرات آن را دنبال می‎‌‎کردند.
ایران کار خود را برای حضور در جام‌جهانی، در مرحله اول مقدماتی با عربستان، عراق و سوریه شروع کرد؛ عراق از رقابت‎‌‎ها انصراف داد و عربستان و سوریه هم در حد ایران نبودند. ایران کارش را در ریاض با پیروزی 3بر صفر شروع کرد و در دمشق هم برنده بود. 2بازی بعدی هم به نفع ایران تمام شد تا تیم‌ملی، به مرحله آخر مقدماتی جام‌جهانی در آسیا و اقیانوسیه صعود کند. در این مرحله، کویت، استرالیا، هنگ‌کنگ و البته کره‎‌‎جنوبی هم حضور داشتند. این نخستین بار بود که ایران و کره‎‌‎جنوبی، در رقابت‎‌‎های مقدماتی جام‎‌‎جهانی با هم بازی می‎‌‎کردند. ایران کارش را با پیروزی برابر هنگ‌کنگ شروع کرد و در بوسان با کره‎‌‎جنوبی بدون گل مساوی کرد. استرالیا و کویت 2قربانی بعدی ایران بودند و ایران در هر دو بازی با حداقل برتری به پیروزی رسید. در برگشت، ایران این بار در خانه با کره‎‌‎جنوبی 2-2مساوی کرد. هر دو گل ایران در این بازی را حسن روشن به ثمر رساند. بسیاری از این نتیجه به‎‌‎شدت نگران شدند و امیدها در آستانه ویران شدن بود. اما برد برابر استرالیا در مقابل چشمان 95هزار تماشاگر در یک عصر سرد پاییزی، پاداش شیرین ایران بود؛ ایران بازی را طوفانی شروع کرد و همان ابتدای بازی فشار زیادی روی دروازه مهمان خود وارد کرد. فشارها اما در نهایت در دقیقه 44نتیجه داد، زمانی که ارسال علی پروین ستاره و کاپیتان تیم‌ملی، با دفع ناقص گلر استرالیا به غفور جهانی رسید و «شیر گیلان» نخستین گل صعود ایران به جام‌جهانی را به ثمر رساند. همین پیروزی، بدون توجه به دیگر نتایج برای صعود ایران کافی بود. این بازی برای کویتی‌ها چنان حیاتی بود که برخلاف استرالیا، تلویزیون این کشور آن را مستقیم نشان می‎‌‎داد. ماریو زاگالو سرمربی اسطوره‎‌‎ای برزیلی کویت امید زیادی داشت تا بعد از ناکامی در تهران، کویت را به نخستین افتخار عمده خود در فوتبال آسیا برساند. اما ایران، در آن سال‎‌‎ها فراتر از آسیا بود. رقابت بین ایران و کویت چنان داغ بود که بعد از بازی، ایرانی‎‌‎های مقیم کویت به شادمانی پرداختند و هواداران کویتی را که در تمام مدت بازی‎‌‎های مقدماتی برای ایرانی‎‌‎ها کری می‎‌‎خواندند سر جای خودشان نشاندند.
ایران، در بازی تشریفاتی برابر کویت در این کشور، به بازیکنان جوان فرصت داد اما همین تیم جوان هم موفق شد کویت را 2بریک شکست دهد تا همچون3قهرمانی ایران در جام‌ملت‎‌‎های آسیا، نخستین صعود ایران به جام‌جهانی هم بدون شکست باشد.