پیکان 48؛ فراموش نشدنی، تکرار نشدنی

  جواد نصرتی        
 
پیکان سال1348 برای خیلی‌ها، بهترین تیمی است که تاریخ فوتبال باشگاهی ایران به چشم خود دیده است؛ ترکیبی از ستاره‌های شاهین و پرسپولیس، همراه با یک علی پروین جوان و آینده‌دار.
پیکان، بعد از سال48، به واسطه رویکرد مالکان باشگاه، به یک ابرتیم تبدیل شد. در این سال، براساس تفاهمنامه بین علی عبده - مالک پرسپولیس- و برادران خیامی- بنیانگذاران ایران ناسیونال و همینطور مالکان پیکان- ستارگان پرسپولیس در نیم‌فصل دوم به پیکان آمدند. چند بازیکن سابق شاهین هم لباس پیکان را به تن کردند و در کنار علی پروین، جوان خوش‌آتیه پیکان، تیم رؤیایی دهه 40را تشکیل دادند. پیکان با هدایت آلن راجرز به نخستین تیم ایرانی تبدیل شد که سیستم3-3-4 انگلیسی را پیاده کرد و موفق شد بدون حتی یک شکست قهرمان جام باشگاه‌های تهران شود. درخشش پیکان، باعث شد تا این تیم به‌عنوان نماینده ایران در جام بین‌المللی دوستی انتخاب شود. این بهترین انتخاب بود و پیکان با پیروزی برابر زسکای مسکو جام قهرمانی این تورنمنت را در ایران نگه داشت.
پیکان به جز مربی بادانش و ستارگانش، امکانات و زمین خوبی هم داشت. تنها چیزی که این تیم نداشت، آینده بود. پیکان یک سال بعد منحل شد. ستاره‌های پرسپولیس به تیم‌شان برگشتند و علی پروین را هم با خودشان بردند.