کشف آب در قسمت آفتابگیر ماه

ساسان شادمان منفرد- خبر‌نگار

ممکن است آب بیش از حد تصور شده ما در‌ ماه وجود داشته باشد؛ خصوصا در قسمت آفتابگیر آن. به‌گزارش سی‌ان‌ان، از این آب می‌توان به‌عنوان منابعی در طول ماموریت‌های آینده استفاده کرد؛ مانند برنامه آرتمیس ناسا برای بازگشت انسان به سطح ماه. محققان به تازگی در نشست خبری یافته‌های خود را در این رابطه اعلام کرده‌اند.
 براساس گزارش سایت ناسا، این تحقیق براساس جمع‌آوری داده‌های مدارگرد شناسایی‌ماه ناسا از ژوئن2009 و همچنین تلسکوپ هوابرد رصدخانه استراتوسفر آژانس به‌نام SOFIA (سوفیا) انجام شده است. دومی یک هواپیمای بوئینگ747SP است که برای حمل یک تلسکوپ 2.7متری تغییراتی کرده است. این آب براساس گزارش منتشر شده در مجله «Nature Astronomy» در مکان‌هایی یافته شده است که به آنها «تله‌های سرما» گفته می‌شود. در نخستین مطالعه، محققان از سوفیا برای مشاهده‌ماه در یک طول موج استفاده کردند که امضای آب مولکولی یا H2O را نشان می‌داد. تا سال2008 این عقیده وجود داشت که‌ ماه یک قمر خشک است، ولی دانشمندان توانستند مولکول‌های آب را درون ماگماهایی که فضانوردان از ماموریت‌های آپولو با خود به زمین آورده بودند، کشف کنند. پیش‌تر دانشمندان توانسته بودند مولکول‌های آب را به شکل یخ، در دهانه‌هایی پیدا کنند که نزدیک به قطب‌های ‌ماه بوده و همیشه در سایه قرار دارند؛ یعنی جایی که دما به‌شدت پایین است. تشخیص سوفیا تأیید می‌کند که آب و نه هیدروکسیل را می‌توان در دانه‌های شیشه یا در بین ذرات سطح ‌ماه در عرض‌های جنوبی آن در دهانه کلویوس مشاهده کرد. این یکی از بزرگ‌ترین دهانه‌های ‌ماه است که از زمین قابل مشاهده است.
طبق گفته ناسا، داده‌های به‌دست آمده از این منطقه نشان می‌دهد که غلطت آب برابر 100 تا 412قسمت در هر میلیون است که تقریبا معادل یک بطری 350میلی‌لیتری می‌شود که در یک مترمکعب از خاک محبوس شده است. واقعیت این است که آب داخل ذرات روی سطح ماه، به محافظت از آن در برابر محیط سخت این کره و همچنین تابش کمک می‌کند. «پل هرتز»، مدیر بخش اخترفیزیک در اداره ماموریت‌های علمی ناسا در این خصوص می‌گوید: «برای نخستین بار تأیید شده است که آب در بخش آفتابگیر کره‌ماه وجود دارد. ما نشانه‌ها از H2O را که همان آب است  روی سطح آفتابگیر ماه پیدا کردیم. ما می‌دانیم که روی‌ ماه آب وجود دارد و این کشف درک ما را از سطح این کره  به چالش می‌کشد و سؤالات قابل‌توجهی را درخصوص منابع مربوط به کاوش در اعماق فضا به‌وجود می‌آورد.» البته ناسا بر این باور است که این آب ممکن است توسط میکروشهاب‌سنگ هایی که روی سطح‌ ماه فرود می‌آیند و مقادیر کمی آب را حمل می‌کنند، به آنجا رسیده باشد. یا بادهای خورشیدی می‌تواند ذرات و عناصری مانند هیدروژن را به سطح‌ ماه برساند و در واقع باعث ایجاد واکنش شیمیایی با مواد معدنی که شامل اکسیژن در خاک هم هست، شده باشد.