در شرایطی که بسیاری از مردم به روانشناسی و مشاوره نیاز دارند و در خانه ماندن و بی‌تحرکی شمار زیادی از مردم را بیمار و پریشان کرده است، تعدادی از مراکز مشاوره و روانشناسی با افزایش قیمت‌ها به جای کمک به شرایط، مردم را ناچار به پرداخت هزینه‌هایی می‌کنند که تاکنون در سبد آنها جایی نداشته و پیش‌بینی هم برای آن نشده است. برای یک ساعت و نیم مشاوره همسرم 350هزار تومان در مرکز شهر پرداخت کردیم. آیا هیچ سازمانی مسئول نظارت بر این قیمت‌ها نیست.
رضایی از تهران
ریزگردهای مصیبت‌بار خوزستان از خاطرها نرود
همه‌ساله با فرارسیدن فصل پاییز مردم خوزستان با پدیده ریزگردها مواجه می‌شوند که نفس کشیدن را برایشان سخت و زندگی را غیرقابل تحمل می‌کند. حالا تصور کنید در این شرایط کرونایی که مدام مجبور به رعایت یکسری اصول هستیم، آلودگی هوا هم به آن افزوده شده است. واقعا مبتلایان به کرونا در خوزستان در این هوای آلوده چقدر می‌توانند دوام بیاورند؟
شیوا از اهواز
کاربرد کارت ایثارگری برای ارتشیان چیست؟
کاربرد کارت ایثارگری که ارتش به سربازان و پرسنل کادری که در زمان جنگ یا در مناطق سخت خدمت مقدس سربازی را گذرانده‌اند، می‌دهد، چیست؟ با این کارت هیچ‌جا هیچ خدمتی ارائه نمی‌شود و ایثارگران ارتش هم‌رده با دیگر ایثارگران به رسمیت شناخته نمی‌شوند. آیا فقط اگر عضوی از بدنمان ناقص می‌شد، ایثارگر بودیم، ولی با 40ماه خدمت داوطلبانه چون آسیب ندیده‌ایم، ایثارگر نیستیم؟
فرهاد از تهران
عده‌ای در حال خیانت به خون شهدا هستند
زمانی در آبادان و خرمشهر جان‌ها فدا شد تا جنازه‌ای از ناموسمان را از دست دژخیم درآوریم، ولی خبرهایی که امروز می‌رسد نشان می‌دهد که عده‌ای آشکارا در حال خیانت به خون شهدایی هستند که جانشان را برای وطن داده‌اند.
محمدی از اندیکا
مترو و اتوبوس‌ها با مسافر رکورد می‌زنند
تعداد مسافرانی که سوار اتوبوس و مترو می‌شوند، بسیار زیاد است. حتی در روزهایی که بالاترین آمار مرگ‌ومیر کرونا را داشتیم، متروی تهران جای نفس کشیدن نداشت. قرار بود واگن اضافه شود و اتوبوس‌های نو به خطوط بی.آر.تی بیایند، ولی نه‌تنها خبری نیست، بلکه همین واگن‌ها و اتوبوس‌ها تهویه مناسب ندارند و حضور دستفروشان هم عرصه را بر مسافران نگران از شیوع کرونا و ناچار به استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی تنگ‌تر کرده است.
بابایی از تهران
سیب‌زمینی را کیلویی 500تومان می‌خرند
کشاورزی از استان فارس هستم که با خون دل سیب‌زمینی می‌کارم به امید فصل برداشت. 2سال قبل که همه‌‌چیز ارزان‌تر بود، سیب‌زمینی را بین هزار تا 2هزار تومان می‌خریدند و هزینه‌های حمل‌ونقل این همه سرسام‌آور نبود. امسال محصولمان را کیلویی 500تومان می‌خرند و ما حتی از پس تامین هزینه اجاره کامیون برنمی‌آییم که بتوانیم همان پول اندک را به‌دست آوریم. محصولاتمان روی زمین مانده و اگر نفروشیم و بار نکنیم، خراب می‌شود. واقعا تکلیف ما چیست؟ چرا به داد ما نمی‌رسند؟
فتح‌آبادی از شیراز
با مردم / نظارتی بر قیمت‌های مراکز روانشناسی و مشاوره نیست
در همینه زمینه :
