سفید و سیاه آقای معمولی

بهروز رسایلی

بعد از چند روز پرتنش، محسن ربیع‌خواه قراردادش با پرسپولیس را به‌طور رسمی فسخ کرد و به حضور چهارساله‌اش در این تیم پایان داد. نوع جدایی ربیع‌خواه از پرسپولیس طوری بود که هم‌اکنون مدیران و مربیان باشگاه از این بابت تحت فشار قرار دارند. بسیاری از هواداران عقیده دارند حرمت این بازیکن حفظ نشد و او می‌توانست به شکلی پسندیده‌تر از تیم جدا شود. حقیقت آن است که نه موقع جذب ربیع‌خواه و نه سال‌های اول حضور او در پرسپولیس هیچ‌کس تصور نمی‌کرد زمانی جدایی این بازیکن به یک بحران نسبی در پرسپولیس تبدیل شود، اما حالا این اتفاق رخ داده است.

   موج اول؛ تخریب و تحقیر
ربیع‌خواه ابتدای لیگ شانزدهم به پرسپولیس پیوست و این در حالی است که کمتر کسی شانس فیکس شدن برای او قائل بود. بسیاری بر این باور بودند که با حضور محمد انصاری و محمدامین آرام‌طبع در پست دفاع چپ، جایی برای ربیع‌خواه باقی نخواهد ماند. او اما از فرصت مصدومیت رقبایش استفاده کرد و از همان مسابقه اول فیکس شد. بعدها ربیع‌خواه در پست‌هایی مثل دفاع وسط و هافبک دفاعی هم تست شد. او بین مناطق مختلف زمین جابه‌جا می‌شد، اما به‌ندرت از ترکیب بیرون می‌رفت. حقیقت آن است که در تیم پر از فانتزی‌باز پرسپولیس، کیفیت ربیع‌خواه شمار زیادی از هواداران و منتقدان را متقاعد نمی‌کرد، اما برانکو به این بازیکن اعتقاد راسخ داشت. سرمربی کروات سرخپوشان جمله مشهوری داشت با این مضمون: «از ربیع‌خواه انتقاد می‌کنند چون به موهایش ژل نمی‌زند. » بعدتر به نوعی حتی بازی دادن به ربیع‌خواه برای برانکو حیثیتی شد؛ تا جایی که او بعضا زیاده‌روی می‌کرد. مثلا یک‌بار در داربی تهران، برانکو احمد نوراللهی آماده را نیمکت‌نشین کرد تا ربیع‌خواه فیکس شود. این مسئله به ضرر تیم و خود بازیکن تمام شد. آن بازی را استقلال با گل وریا غفوری یک بر صفر برد، اما هواداران پرسپولیس موقع تعویض شدن ربیع‌خواه به اندازه زدن یک گل شادی کردند! حتی یک‌بار عادل فردوسی‌پور در توصیف علاقه برانکو به این بازیکن گفته بود: «حتی پدر ربیع‌خواه هم اینقدر به او اعتقاد ندارد. » با این حال روزگار گذشت و گذشت و به آقای معمولی پرسپولیس عزت داد.
 
موج دوم؛ ستایش از سرباز آرام
محسن ربیع‌خواه به‌تدریج در پرسپولیس پیشرفت کرد، اما منصفانه این پیشرفت از نظر فنی آنقدرها چشمگیر نبود. او به‌عنوان یک هافبک دفاعی تا روزهای آخر فوتبالش عمدتا نشانی از تکل‌های دقیق، شوت‌های خطرناک و حتی ضربات سر مؤثر بروز نداد، اما ویژگی‌های رفتاری او، بی‌حاشیه و در خدمت تیم بودنش باعث شد به‌تدریج مورد حمایت افکار عمومی قرار بگیرد. زمانی که حتی گابریل کالدرون هم به‌عنوان جانشین برانکو به ربیع‌خواه اعتماد کرد، روشن شد مربیان کارآزموده به‌وجود مختلف شاگردان‌شان توجه می‌کنند. به علاوه محسن به‌تدریج تبدیل به «آچار فرانسه» تیم شده بود و هر کجای پرسپولیس می‌لنگید، می‌شد روی او حساب کرد. بار اولی که پرسپولیس به نیمه‌نهایی آسیا رسید، در یک‌هشتم نهایی یک مصاف سخت با الدوحیل داشت. کمال کامیابی‌نیا هم قبل از این بازی کتفش را جراحی کرد، اما ربیع‌خواه در بهترین نمایش دوران حضورش در پرسپولیس، 90 دقیقه نام تائه‌هی را مهار کرد تا قرمزها بالا بیایند. حالا او رفته و خاطراتش بر جا مانده؛ هرچند مسلما موقع جدایی سزاوار احترام بیشتری بود.