تقریبا هیچ!

قیچی استثنایی و  فرازمینی کریستیانو رونالدو در تورین، اهالی فوتبال را به وجد آورده و یک قاب فراموش‌نشدنی به تاریخ فوتبال افزوده اما در ایران، تنش‌ و کنایه‌ بیشتری میان تیم‌‌ملی و باشگاه‌ها به وجود آورده است. کارلوس کی‌روش بعد از دوئل جذاب یوونتوس و رئال در ایتالیا، این‌بار با لحنی طنزآمیز و به شکلی کنایه‌آلود میزان آمادگی بازیکنان داخلی را زیر سوال برده و از تفاوت‌های پررنگ لیگ‌های آسیایی و اروپایی صحبت کرده است. هنوز خبری از جزئیات برنامه مدنظر کی‌روش نیست و مرد پرتغالی تنها به صورت شفاهی اعلام کرده که تصمیم دارد در فاصله 40روز به برگزاری جام‌جهانی روسیه، مهره‌های ملی‌پوش داخلی را از باشگاه‌ها جدا کند و این بازیکنان را در کمپ تیم‌ملی تمرین بدهد. نقشه کارلوس برای در اختیار گرفتن ستاره‌های شاغل در لیگ‌برتر، با مخالفت علنی چند مربی سرشناس مواجه شده اما به نظر می‌رسد هنوز هم امکان مذاکره برای موافقت باشگاه‌ها با چنین طرحی وجود داشته باشند. از شواهد این‌طور پیداست که سطح فنی و میزان آمادگی فوتبالیست‌های داخلی به اصلی‌ترین دغدغه کارلوس برای حضور در روسیه  بدل شده است. تردیدی وجود ندارد که کیفیت بازیکنان ایرانی با کریستیانو رونالدو، ایسکو، اینیستا و سایر ستاره‌های بزرگ حاضر در این گروه قابل مقایسه نیست. آنها چند سطح بالاتر هستند و در کلاس متفاوتی فوتبال بازی می‌کنند اما اساسا قرار نیست وظیفه مهار این ستاره‌ها تنها روی دوش بازیکنان داخلی باشد. البته که CQ باید همه جوانب را در نظر بگیرد و همه بازیکنان تیم‌اش را برای شرایط غیرمترقبه به اوج آمادگی برساند اما سوال اینجاست که چند درصد نفرات اصلی مدنظر این مربی در شرایط عادی، در لیگ ایران توپ می‌زنند؟‌
دروازه‌بان اصلی ایران در جام‌جهانی2018 به احتمال بسیار زیادی از لیگ برتر انتخاب خواهد شد. علیرضا بیرانوند شماره یک این روزهای تیم‌ملی به شمار می‌رود و با دو نمایش خوب در برابر تونس و الجزایر، تا حدود زیادی جایگاه‌اش را تضمین کرده است. نزدیک‌ترین تعقیب‌کننده او نیز سیدحسین حسینی است که در لیگ درون دروازه استقلال می‌ایستد. طبیعتا یک دروازه‌بان برای دوندگی بیشتر به جلسه‌های تمرینی و برنامه‌های پیچیده بدنسازی نیاز ندارد و سرعت واکنش و میزان چابکی، با جلسه‌های تمرینی عادی لیگ نیز برای گلرها در دسترس به‌نظر می‌رسد. در مرکز خط دفاعی، زوج مرتضی پورعلی‌گنجی نیز از لیگ‌برتر انتخاب خواهد شد. سیدجلال حسینی و پژمان منتظری رقابت نزدیکی برای حضور در این پست دارند. دو مهره پا به سن گذاشته‌ای که بعید به نظر می‌رسد کلاس و سطح بازی‌شان در این سال‌های پایانی با تغییر شگرفی روبه‌رو شود. سومین و احتمالا آخرین بازیکن لیگ برتری ترکیب اصلی تیم کی‌روش، به احتمال فراوان وریا غفوری خواهد بود. ستاره‌ای که بعد از  بازگشت از اردوی تیم‌ملی و مسابقه پرفشار با الجزایر، نمایشی درخشان در برابر نفت تهران داشت و مسیر بازی را به سود تیمش تغییر داد. وریا به لحاظ بدنی آماده‌ترین بازیکن این روزهای فوتبال ایران است و حتی رامین رضاییان نیز در شرایط فعلی شانسی برای شکست دادن او در رقابت دو نفره ندارد. تنها 3بازیکن از ترکیب ثابت ایران در جام‌جهانی، در عضویت باشگاه‌های وطنی هستند. با محرومیت یک جلسه‌ای سعید عزت‌اللهی، شاید این عدد تنها در مسابقه اول به 4برسد اما حقیقت آن است که همه هافبک‌ها و مهاجم‌های فیکس ایران، در لیگ‌های خارجی توپ می‌زنند. حتی تعویض‌های تیم‌ملی در روسیه نیز از میان لژیونرها انتخاب خواهند شد. چرا که چنین تعویض‌های اساسا مربوط به بخش هجومی تیم هستند. واضح به‌نظر می‌رسد که نقش بازیکنان شاغل تیم‌های داخلی در جام‌جهانی روسیه، چندان پررنگ نخواهد بود. حتی اگر بیشترین بحث‌ و جدل‌ها بر سر آنها صورت گرفته باشد.
اردوی 40روزه بازیکنان لیگ برتری، به «جنگ قدرت» کارلوس کی‌روش و سرمربیان باشگاه‌های مختلف دامن می‌زند. کارلوس تصمیم دارد همه امکانات فوتبال ملی و باشگاهی را برای جام‌جهانی به کار بگیرد. اگر برنامه ایده‌آل او تمام و کمال اجرا نشود و تیم‌ملی در جام‌جهانی 3شکست را تجربه کند، این مربی انگشت اتهام را به طرف همکاران باشگاهی‌اش نشانه خواهد رفت و آنها را به‌عنوان مقصر معرفی خواهد کرد. اگر برنامه‌های این مربی به اجرا دربیاید و تیم‌ملی نتواند در حد و اندازه خودش نتایج قابل قبولی کسب کند، بدون شک کی‌روش  با حملاتی جدی از سوی مربیان ایرانی روبه‌رو می‌شود. همه این هیاهو، در تیمی اتفاق می‌افتد که تنها 3بازیکن ثابت‌اش قرار است از لیگ‌برتر انتخاب شوند. یک گلر، یک مدافع پا به سن گذاشته و یک مدافع راست کاملا آماده.