یادداشت
آتش دوباره به جان دانش‌آموزان افتاد
فهیمه طباطبایی- خبرنگار
ظهر پنجشنبه، یکی از خوابگاه‌های اردوگاه شهید باهنر آتش گرفت و 15فرد دارای بیماری اوتیسم که به همراه مربیانشان برای اردو آنجا دور هم جمع شده بودند، صدمه دیدند. در نهایت یک نفر از آنها فوت کرد و دیگری با 70درصد سوختگی راهی بیمارستان شد.
این خبر دردناک البته لابه لای خبر غم‌انگیز درگذشت استاد محمدرضا شجریان دیده نشد و رسانه‌ها کمتر به آن پرداختند. مسئولان آموزش و پرورش و بهزیستی هم تلاش کردند موضوع را در حد یک سانحه معمولی که به آنها مربوط نیست، فروبکاهند.
اما در این میان چند سؤال پیش می‌آید که مسئولان آموزش و پرورش و بهزیستی باید پاسخگوی آنها باشند.
اول اینکه چرا اردوگاه شهید باهنر در شرایط بحرانی که ستاد ملی مبارزه با کرونا، محدودیت‌های یک‌هفته‌ای در تهران اعلام کرده، باید باز باشد و مجوز برگزاری اردو را به گروه‌های مختلف بدهد؟ آیا معاونت پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش در جریان مصوبات این ستاد نبوده و حتی فراتر از آن، نمی‌داند که در این شرایط، چقدر تجمعات انسانی می‌تواند شیوع این بیماری را راحت‌تر و سریع‌تر کند که اجازه حضور دانش‌آموزان یا مؤسسات دیگر را در اردوگاه صادر کرده است؟
دوم اینکه چطور مسئولان اردوگاه شهید باهنر برای مؤسسه‌ای که سازمان بهزیستی ادعا می‌کند مجوز ندارد و فعالیتش غیرقانونی است، مجوز برگزاری اردو را صادر کرده‌اند؟ آیا برگزاری مراسم و جلسات برای گروه‌ها و مؤسسات دیگر هم به همین راحتی صادر می‌شود یا چون این افراد دارای اوتیسم بوده‌اند. برگزاری اردو برای آنها بدون اشکال بوده است؟
سوم اینکه مسئولان آموزش‌وپرورش توضیح دهند در ایران چندبار دیگر باید مراکز آموزشی و تفریحی وابسته به این وزارتخانه در آتش بسوزند و افرادی کشته یا مجروح شوند تا آنها ایمن‌سازی مدارس، اردوها و اردوگاه‌های خود را جدی بگیرند و در اولویت قرار دهند؟ آیا تجربه حوادثی همچون آتش‌سوزی مدرسه درودزن، مدرسه شین‌آباد، خوابگاه دانش‌آموزی چابهار یا تصادف مرگبار اتوبوس اردوی دانش‌آموزی بندرعباس و تبریز و... برای تمرکز روی استانداردسازی فضاهای آموزشی و اردویی و اختصاص بودجه کافی برای ایمن‌سازی این فضاها کافی نیست؟ در آخر اینکه جان یک انسان در اردوگاه متعلق به آموزش‌وپرورش گرفته شده و انسان دیگری 70درصد دچار سوختگی شده و در بستر بیماری است. اینکه مسئولان دولتی جای پذیرش مسئولیت و ابراز همدردی و عذرخواهی، توپ را در زمین نامعلوم دیگری بیندازند و از 2ارگان دولتی مرتبط، یکی بگوید افراد حادثه‌دیده دانش‌آموز نبودند و دیگری اعلام کند مؤسسه برگزار‌کننده اردو مجوز بهزیستی نداشته و موضوع ربطی به ما ربطی ندارد، دور از اخلاق و مسئولیت‌پذیری است.
