شکایت مردم از آسمانخراش شاه

در روزگاری که تهران، طهران بود و هنوز آسمانخراش‌ها قد نکشیده بودند، شمس‌العماره نخستین آسمانخراش زمان خودش بود؛ یک ساختمان شیک و مجلل که ناصرالدین شاه هر روز برای دیدن دارالخلافه‌اش و تماشای کوه و دشت‌های شمال تهران از طبقات بالای آن استفاده می‌کرد. اما این دیدبانی شاه مملکت چندان به مذاق مردم شهر خوشایند نبود که حتی حس ناامنی را هم ایجاد می‌کرد. تا قبل شمس‌العماره فقط مناره‌های مساجد بلندتر از خانه‌ها بودند، اما شمس‌العماره نخستین بنایی بود که به جز مناره‌های مسجدها از خانه‌های مردم بلندتر بود و از آن بالای آن می‌شد به خانه و زندگی آنها اشراف داشت. به همین دلیل پچ‌پچ‌ها شروع شد که شاه مملکت از آن بالا خانه و زندگی و‌گاه شاید ناموس مردم را رصد می‌کند. به همین دلیل مردم شکایتشان از شاه را پیش امام‌جمعه بردند که شاه از بالای شمس‌العماره خانه و زندگی مردم را تماشا می‌کند. امام‌جمعه شاه را از اعتراض و شکواییه مردم با خبر کرد و همین باعث شد تا کمتر برای تماشای شهر راهی شمس‌العماره شود.