نشان سرخ دلیری

سعید مروتی_روزنامه نگار
  پرسپولیس یک‌بار دیگر ثابت کرد که از سر تصادف و بخت و اقبال عنوان بهترین تیم این سال‌های ایران را تصاحب نکرده است؛ که هیچ موفقیت متداومی جز با شایستگی به‌دست نمی‌آید.
این اثبات مجدد شایستگی هم الزاما به نتیجه ثبت‌شده در انتهای دیدار با السد بازنمی‌گردد. موفقیت‌های پرسپولیس حالا مدت‌هاست که به یک روند تبدیل شده نه جرقه. فوتبال گرچه بازی لحظه‌ها و اتفاق‌هاست، ولی در نمایی کلان، تکرار لحظه‌ها و اتفاق‌های شیرین و افتخار‌آفرین، صرفا با تلاش به‌دست می‌آید. روی تلخ فوتبال اگر پی در پی خودش را به تیمی نشان داد، اگر اشتباهات فردی مدام تکرار شدند، اگر ضعف‌های تاکتیکی برطرف نشدند، یعنی روندی برای موفقیت وجود ندارد. پرسپولیس تا لحظه قبل از گل هم تیم شایسته احترامی بود که با برنامه و هدفمند مقابل رقیب تا دندان مسلحش بازی کرد. نتیجه اگر برعکس هم می‌شد، هواداران تیمی را که روی اصول تاکتیکی و شور مثال‌زدنی بازی می‌کرد، شماتت نمی‌‌کردند. پرسپولیس تا قبل از دقیقه‌۸۸‌ هم برنده بازی بزرگ بود؛ ارسال بی‌نقص عالیشاه و ضربه درخشان آل کثیر، تکمیل‌کننده روندی بودند که پرسپولیس از ابتدای تورنمنت دنبال کرده بود.
  2بازی، یک باخت، یک تساوی؛ پرسپولیس با این آورده به قطر رفت؛ با از دست‌دادن 2 مهره کلیدی (مهدی ترابی و علی علیپور) در آستانه شروع مجدد لیگ قهرمانان و پیش از آن جدا‌شدن سنگربان ملی‌پوشش. با فشار ناشی از باخت در داربی (و انتقادهای گسترده هواداران تیمی که سال‌هاست سخت می‌بازد و دوستدارانش را پر‌توقع کرده است.) و با خرید‌هایی که در نگاه اول شاید خیلی جذاب به‌نظر نمی‌رسیدند.
پرسپولیس باید هماهنگی نیروهای جدید با یاران قدیمی‌اش را در طول تورنمنت به‌دست می‌آورد؛ چالشی دشوار برای تیمی که سال‌هاست عادت کرده با حداقل تغییرات به مصاف حریفان برود.
  داشتن کاراکتر پیروز اینجا به کمک پرسپولیس آمد و تیم بازی به بازی همگون‌تر و هماهنگ‌تر شد. خرید‌های تازه خیلی زود با حال و هوای قهرمان ایران منطبق شدند و دست یکی‌شان(حامد لک) فراتر از تصور درخشید.
تیمی که کاراکتر دارد، از هر موقعیتی فرصت خلق می‌کند، یک روز با پنجره بسته درس ثبات تیمی می‌دهد و تا فینال آسیا می‌رود و روزی دیگر از پنجره باز قدرت انطباق و هنر هماهنگی را به نمایش می‌گذارد.
  حالا 2 قدم مانده به صبح؛ 2 گام دشوار که شاید با خستگی ساق‌های سرخ‌پوشان دشوارتر هم شود. السد شاید سخت‌ترین مانعی بود که پرسپولیس از آن گذر کرد، شاید هم نه. حالا پرسپولیس با حذف تنها نماینده کشور میزبان، تنها نماینده ایران است که در یک‌چهارم نهایی حضور دارد. آنها که در تدارک حماسه‌ای دیگرند، تا همین‌جا هم شایسته دریافت نشان سرخ دلیری‌اند.