پهلوان نستوه کوچه سام

احمد ستاری-روزنامه‌نگار

اگر همه روزنامه‌نگاران و صاحبان امتیاز و مدیران مسئول، ایستادگی، مداومت و استقامت و پایمردی «مسعود مهرابی» را داشتند و اگر همه آنها مثل او اهلیت کامل در دانش روزنامه‌نگاری و احاطه و شناخت گسترده و وسیعی را که او در موضوع انتخابی حرفه روزنامه‌نگاری‌اش داشت، داشتند... و اگر همه مثل او عاشق و شیفته حرفه و کارشان بودند، امروز مطبوعات ما چند سر و گردن، بلندتر از مطبوعات منطقه بودند و شانه به شانه مطبوعات معتبر جهانی، می‌درخشیدند و افتخار می‌آفریدند. مهرابی، کاریکاتوریستی نیرومند، پژوهشگر، نویسنده و روزنامه‌نگاری چیره‌دست و مدیری توانمند و هشیار بود.
شخصیتی وزین و فرهیخته و به‌شدت وفادار به مبانی و اصول اخلاقی و حرفه‌ای داشت.
«فیلم» را مجله‌ای در تراز بالا و در خور‌ شأن اهالی اندیشه می‌خواست و تا آخر به این عهد وفادار ماند و ذره‌ای در کیفیت محتوایی، هنری و فنی مجله، عدول نکرد و کمترین تسامحی را در این مبانی برنتافت.
از آغاز کار تا پایان، بسیار تمیز و پاک‌دست بود و چنان استوار و نفوذناپذیر که هیچ قدرت، گروه و لابی‌ای جرأت آنکه او را به رعب یا به زر بیازماید و سر به راه کند، به‌خود راه نداد.
حرمت قلم و اندیشه را پاس می‌داشت و آن را به «خس»ی و به خرواری نفروخت.
متواضع بود و بسیار باحیا و محجوب و به‌رغم دانش وسیع و توانمندی‌های حرفه‌ای، با مخاطب چنان می‌نشست که نوآموزی جوان و جوینده و نوپا در محضر بزرگی به شاگردی زانو می‌زند. همراهانی وفادار و از جنس و قبیله خود داشت، «عباس یاری» و «هوشنگ‌ گلمکانی»، در جامعه‌ای که کار جمعی مدت‌دار به افسانه می‌ماند، افسانه‌وار، بیش از ۳۵سال معتبرترین نهاد مطبوعاتی سینمایی کشور را اداره کردند و همچنان محکم مانده‌اند.
دغدغه او، آن بود که این نهاد با کمترین تسامح در تراز بالایی که برای آن تعریف شده بود، مانا بماند و از میان نسل جدید، کسانی به یاری بیایند که بتوان اطمینان کرد که بر آن عهد بمانند...
 مهرابی تنی نازک‌ داشت، اما در عرصه کار و اندیشه، به یقین پهلوانی پرقدرت و نستوه بود. من یقین دارم که 2پهلوان مانده از آن جمع پربرکت، آرزوی او را بر شانه‌های استوار خود و همراهانی قوی‌دل و با دانشی سترگ و اندیشه‌ای پویا و آرزوهایی بلند و انسانی، برآورده خواهند کرد و پرچم نهاد نیرومند و ریشه‌داری که ساختند، هماره در اهتزاز خواهد ماند.
خدایش بیامرزد که نماد یک انسان خوب بود.
خیلی خیلی خوب...
جایش خالی، یادش اما، تا همیشه با ما خواهد بود.