محمد بهرامی، دبیرکل مقتول

محمد بهرامی از روشنفکران بسیار نزدیک به تقی ارانی بود که همراه او در آلمان و اتریش گرایش‌های کمونیستی یافته بود و در گروهی با افکار مارکسیستی در خارج از کشور عضویت داشت. او وقتی به تهران بازگشت نیز همراه تقی ارانی بود. 
بهرامی از گروه روشنفکرانی بود که تحت تأثیر جامعه آلمان بودند. از همان ابتدا  تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مدرسه «ایران و آلمان» در تهران به پایان رساند و در سال1301 از مدرسه طب تهران فارغ‌التحصیل شد. سال1302 برای ادامه تحصیل راهی آلمان و در سال 1306، (1928) از دانشکده طب برلین فارغ‌التحصیل شد و یک سال بعد  در1307  مدرک دکترای خود را گرفت و تا پایان سال1313 در بیمارستان‌های مختلف آلمان به‌خصوص برلن کار کرد. او متخصص در بیماری‌های داخلی در آلمان بود.
او از جمله اولین افرادی بود که توسط پلیس سیاسی شهربانی رضاشاه دستگیر شد و در گروه 53 قرار گرفت و پس از کناره‌گیری رضاشاه از سلطنت و روی‌کار آمدن محمد‌رضا از زندان آزاد شد و از ابتدا عضو کمیته مرکزی حزب بود. بعد از سوءقصد به  جان شاه جوان و غیرقانونی اعلام‌شدن حزب توده، بهرامی با خارج‌شدن رهبران حزب به عنوان دبیراول در تهران تا کودتای 28مرداد حضور داشت. بعد از کودتای 28مرداد، دکتر بهرامی نیز از جمله رهبران حزب توده ایران بود که سر از زندان کودتا درآورد و زیر فشار بازجویی‌ها دچار حمله قلبی شد. فرمانداری نظامی کودتا برای فرار از واکنش‌های جهانی مرگ مسئول و دبیر داخل کشور حزب توده ایران در زندان کودتا، او را از زندان خارج کرد و دکتر بهرامی اندک زمانی پس از خروج از زندان دچار ایست دوم قلبی شد و فوت کرد.