احمد مسجدجامعی در واکنش به موضوع ملک جماران:
کار کارشناسی فدای ادبیات سیاسی شد
مسائل شهری از جنس مسائل اجتماعی است و زبان و ادبیات سیاسی و سخن گفتن از طریق رسانهها به باور من منافع شهروندان را تامین نخواهد کرد
عضو با تجربه شورای شهر تهران در رابطه ملک جماران، معتقد است که به جای تکیه بر ادبیات سیاسی باید راه کارشناسی را در پیش گرفت.
احمد مسجدجامعی دیروز در گفتوگویی با همشهری درباره مسائل مطرح شده اخیر مرتبط با این ملک و طبقه غیرمجازی که البته تخریب شد، توضیحات مفصلی را بیان کرد. او گفت: «اساسا این یک بحث کارشناسی است و نه سیاسی. ادبیاتی که از طرفین بهکار گرفته شده متناسب با مسئله نیست. شاید به طرفین ماجرا ظلم شد و درخصوص هیچکدام از طرفها، بحث شخصی مطرح نبوده است. در نهادی ممکن است تخلفاتی از این جنس رخدهد؛ چه در نهاد ریاستجمهوری و چه شهرداری و غیره. نکته مهم این است که باید با تخلف از سوی هر نهادی برخورد شود.»
مسجدجامعی که عضو دوره سوم و چهارم شورای شهر تهران نیز بوده است، در ادامه با اشاره به اینکه باید در جمع کارشناسی در رابطه با مسائل اینچنینی به دلایل طبیعی، تاریخی یا فرهنگی تصمیم گرفته شود، افزود: «اجماع نظرات سبب ارائه راهکاری درست میشود. درباره تهران موضوعاتی را داشتهایم؛ مثل بازار و سنگفرشها و پیادهراههایی که ایجاد شد و معترضان زیادی به اقداماتی که قرار بود انجام شود، نظرات خود را بیان میکردند. در نهایت اما اتفاقی رقم خورد که همه بَهبَه و چَهچَه کنند. مثلا ما در مورد باغات نیز اینگونه تصمیم میگیریم. مگر باغات مالک شخصی ندارد؟ ولی با تشکیل کارگروههای تخصصی و بررسیهای کارشناسی، محدودیتها را بهوجود آوردیم و مالکان برای ساختوساز باید تابع ضوابطی باشند. در همه شهرهای دنیا نیز چنین موضوعاتی مطرح است ولی برای حل ماجرا، کار کارشناسی صورت میگیرد و قوانین ویژهای با امتیازات ویژهای را درنظر میگیرند؛ درباره تخلفات هم کار کارشناسی میکنند، نه اینکه در رسانهها پاسخهای سیاسی بدهند.»
عضو شورای شهر تهران با تأکید بر اینکه باید توجه شود با حقوق شهر مواجه هستیم، گفت: «حقوق شهروند و حقوق شهر از هم پشتیبانی میکنند. اگر جایی این دو با هم در تعارض باشند، قوانین به کمک میآیند.» مسجدجامعی اضافه کرد: «ملک جماران یکی از این موارد بهشمار میرود و اینکه اینقدر مسئله بزرگ شد بهخاطر آن است که به حوزه سیاست پیوست. اما غافل از اینکه چنین درگیریهایی بهنفع شهر و شهروندان نیست.» او در ادامه به کارهای خوبی که در محله جماران صورت گرفته اشاره کرد و گفت: «در دوره سوم شورا، همراه با آقای حسن بیادی، نایبرئیس آن زمان شورا، بنده و آقای مجتبی یزدانی، که اکنون معاون خدمات شهری شهرداری است و آن هنگام شهردار منطقه یک بود، آقای مونسان که اکنون وزیر میراث فرهنگی است و آقای شوشتری که بعدها مدیرکل دفتر شهردار شد، کمیتهای را تشکیل دادیم تا کارهای کارشناسی برای محله جماران و اطرافش صورت بگیرد.
از دل همان کمیته تملک 2باغ خسروشاهی و امیرسیلمانی اتفاقا با رقم نسبتا قابل توجهی بیرون آمد. بعدها با کمک آقای اسکندر مختاری، معمار صاحبنام، ساماندهی میدان جماران، سنگفرش محله، جاری شدن آب قنات در نزدیکی سطح معابر و احیای قناتها انجام شد. اکنون یکباغی هم با وسعت 3500مترمربع پشت همین فضای ملک جماران است که میشود تملک کرد و بهعنوان فضای عمومی در اختیار مردم قرار داد. صحبتم این است که از یکسو با همفکری و مشورت میتوان کار کارشناسی کرد و از سوی دیگر متأسفانه اقدامات خوب اینجا دیده نشده است.» او در واکنش به این مطلب که گویا در رسانهها و صحبتهای برخی از طرفین ماجرا خیلی به این موضوع هم اشاره نشده که نهاد ریاستجمهوری در برابر تخریب تخلف رخ داده مقاومت نکرد نیز گفت: «این صحبت شما هم درست است. شاید میتوانستند با چند تا مأمور جلوی ورود نیروها را برای تخریب بنای غیرمجاز بگیرند اما در همکاری اجازه کار دادند و به قول آقای محسن هاشمی در این موضوع به رئیسجمهور ظلم شد.»
در قضیه جماران به دوطرف ظلم شد
مسجد جامعی گفت: «شهرداری و دولت به هر حال 2مجموعهای هستند که با هم ارتباط نزدیکتری دارند و اگر نتوانند با هم بهصورت مستقیم صحبت کنند، کارشناسی به حاشیه میرود و در این صورت، ایجاد چنین فضایی به سود هیچکس نیست و به دوطرف ظلم میشود. کما اینکه در این موضوع به دو طرف ظلم شد.»
عضو فرهنگی شورای شهر تهران ادامه داد: «برای آینده، من بازگشت به حوزه کارشناسی را پیشنهاد میکنم. خود آقای محسن هاشمی رفسنجانی هم در این بین با توجه به شخصیتی که دارد، هم بهپشتوانه آرای میلیونیاش، هم به لحاظ ارتباطاتی که دارد میتواند در ایجاد فضای گفتوگو فعال شود؛ سایر اعضا و شهرداری هم میتوانند به او کمک کنند تا درباره اختلاف نظرها مذاکره صورت بگیرد و منافع مردم در نظرگرفته شود. اما متأسفانه هماکنون فضای کارشناسی در حاشیه قرار گرفته است.»
او با بیان اینکه در سالهای قبل و در همه دولتها قواعد خاصی میان 2نهاد برقرار بوده است، خاطرنشان کرد: «در سالهای قبل اگر مشکلاتی پیش میآمد، گروههای کارشناسی وارد میشدند و راهی پیدا میکردند تا هم حقوق شهر و مردم حفظ شود و هم حقی از طرفین ضایع نشود.»
عضو شورای شهر تهران فضای گفتوگو را لازمه فضای مدیریت شهری دانست و تصریح کرد: «ما در شهر بیش از هرچیز دیگری به گفتوگو نیاز داریم؛ اینکه شورا و شهرداری بر حضور شورایاری تأکید دارند، دلیلش این است که شورایاران بهعنوان بازوی کمکی مدیریت شهری، توان این را دارند که زمینه گفتوگو را فراهم کنند.»
مسجد جامعی اضافه کرد: «به هرترتیب این کارها باید از طریق کارشناسی، کمیتهها، جلسات مشترک و گفتوگو بررسی و پیگیری و همزمان باید به منافع مردم و شهر توجه شود. آینده بهتر جماران و همه جای تهران در این است که ما توان گفتوگو را بالا ببریم و به این باور داشته باشیم که همه ما سوار بر یک کشتی هستیم و منافع مشترکی داریم. مسائل شهری از جنس مسائل اجتماعی است و زبان و ادبیات سیاسی و سخن گفتن از طریق رسانهها به باور من منافع شهروندان را تامین نخواهد کرد.»