پول نیمار خیر نکرد

کیکه ستین در بازی سرنوشت‌ساز مقابل اتلتیکو که به سومین تساوی بارسلونا در 4بازی آخر منجر شد به گریزمان فقط سه چهار دقیقه بازی داد. او برای بازی با تیم سابقش انگیزه زیادی داشت اما سرمربی بارسلونا که به‌نظر می‌رسد رقابت قهرمانی را به رئال واگذار کرده، بازیکن تمام‌شده‌ای به نام آرتور ویدال را 87دقیقه در زمین نگه داشت، به ریکی پوچ (پویگ و پوژ صحیح نیست) که پدیده جدید تیم کاتالونیایی است میدان داد و در بازی قبلی فاتی نوجوان را به گریزمان ترجیح داد. او و والورده نتوانستند جایی مناسب برای مهاجم فرانسوی در ترکیب پیدا کنند. گریزمان هم به سرنوشت کوتینیو دچار شد؛ هر 2بازیکن که جزو گران‌ترین خریدهای تاریخ باشگاه هستند قربانی اجبار به بازی در وینگر چپ شدند، جایی که نیمار تا پیش از خیانت و رفتن به پاری‌سن‌ژرمن در آن می‌درخشید. برادر گریزمان هم با انتقاد از ستین گفت وقتی بازی را تماشا می‌کرده و فقط چند دقیقه آنتوان را در زمین دیده نزدیک بوده گریه‌اش بگیرد. بارسا با پول هنگفتی که از محل 222میلیون یوروی آزادسازی بند فسخ قرارداد نیمار از سوی پاری‌سن‌ژرمن به‌دست آورد، خریدهای دیوانه‌واری کرد. انگار از عشقی ناکام زخم خورده باشد و بخواهد با ولخرجی یا خوشگذرانی عشق قبلی‌اش را فراموش کند. خرید کوتینیو با 145میلیون یورو به‌علاوه آپشن‌هایی که قیمت او را گزاف‌تر می‌کند نخستین واکنش عصبی به رفتن نیمار بود. کوتینیو هم‌اکنون به بایرن قرض داده شده و بارسا حاضر است در فصل نقل‌وانتقالات او را با رقمی بین 40 تا 50میلیون یورو به فروش برساند. دیگر خرید بالای 100 میلیونی بارسا عثمان دمبله بود که برای راضی کردن سران دورتموند به فروش او تمرینات این تیم را تحریم کرده بود. دمبله 125میلیون یورویی که همواره مصدوم بوده و پس از جراحی آخرش باعث شد تا مسئولان بارسا از خدا خواسته از تبصره‌ای که به باشگاه اجازه می‌داد بازیکن مصدوم 5ماه غایب را از لیست خارج و به‌جای او بازیکنی را در خارج از پنجره نقل‌وانتقالاتی زمستانی در اختیار بگیرد استفاده کند و بریت‌ویت را بخرد. این هم که وضعیت گریزمان 120میلیون یورویی است که گفته می‌شود آرسنال خواهان معاوضه او با اوبامیانگ یا گندوزی شده است. برای باشگاهی که طی یک دهه سلطه بر فوتبال اسپانیا به محصولات باکیفیت آکادمی خودش - لاماسیا - می‌نازید، انگار خرید گران‌قیمت برکت نمی‌آورد. همین الان دی‌یونگ 75میلیون یورویی مصدوم است که همین یکی از دلایل ضعف مفرط بارسلونا در بازی‌های اخیر است. با پول نیمار بازیکنانی مثل مالکوم (با 40میلیون یورو)، فیرپو، سمدو، ویدال و... خریداری شدند که هیچ‌کدام برای باشگاه خیر نکردند. بازیکن 30ساله‌ای به نام پیانیچ هم 60میلیون یورو خریداری شده که البته بخشی از معاوضه با آرتور ملوی 23ساله با یوونتوس بود. ملو 70میلیون قیمت‌گذاری شد ولی یووه قرار است یک بازیکن گمنام از آکادمی خودش را با این قیمت به بارسلونا بدهد. از همین مابه‌التفاوت 10میلیون یورویی که البته قرار نیست نقدی پرداخت شود، خیری به بارسلونا نمی‌رسد. به میزان 3.51درصد از فروش ملو به گرمیو، باشگاه سابقش در برزیل می‌رسد. یعنی بارسلونا یک بازیکن 30ساله را 60میلیون گرفته و 60میلیون از یوونتوس برای واگذاری بازیکنی 23ساله که قرار بود ژاوی دوم باشد دریافت کرده یعنی یک معامله پایاپای. قرار است یک بازیکن جوان گمنام که هندوانه در بسته است هم از یووه به‌عنوان اشانتیون بگیرد و علاوه بر این باید ۲.۴۵۷میلیون یورو هم به گرمیو بدهد. اصلا معلوم نیست یک نفر که ریاضی یا آمار راهنمایی و دبیرستان را با موفقیت پاس کرده، بین مدیران باشگاه پیدا می‌شود یا نه.