رشت، جم، آبادان؛ مناطق شادی

بررسی جغرافیایی فوتبال ایران در سال96 نشان می‌دهد آبادان، رشت و جم هر کدام در مقطعی از سال شادترین شهرستان‌های کشور بوده‌اند. البته بر اساس آمار و ارقام موفق‌ترین تیم غیرتهرانی در سال96 تیم ذوب‌آهن بوده اما موفقیت این تیم در اصفهان آن‌قدرها شور و نشاط ایجاد نمی‌کند که نام اصفهان را هم کنار 3شهر نامبرده بگذاریم. اصفهانی‌ها ترقه‌های شادی‌شان را فقط با موفقیت سپاهان می‌ترکانند. ترقه‌هایی که فعلا یکی دو سالی است توی جاساز مانده‌اند.
  سپیدرود کنار هفت‌سین رشت
فوتبال رشت در بهار96 از هر بهار دیگری شکوفاتر و سرحال‌تر بود. چون تیم محبوب این شهر بعد از 25سال دوباره به جمع بزرگان پا می‌گذاشت. رشتی‌ها طی سال‌های اخیر یا در لیگ‌برتر بدون نماینده بودند و یا یک تیم آبی‌پوش در این لیگ داشتند که استقلال، پگاه، داماش و هیچ نام دیگری این تیم را به‌اندازه سپیدرود محبوب نکرده بود. رشتی‌ها چند سالی از این تیم حمایت کردند اما جشن بزرگ را نگه داشتند برای صعود سپیدرود. برای تیم جذاب و مهیج لیگ‌یک در فصل96-95 که با امتیازات فراوانش در بازی‌های خانگی و با جو عجیب ورزشگاهی که تماشاگرانش از هر ورزشگاه دیگری به زمین نزدیک‌ترند بالاخره به لیگ‌برتر رسید. جشن سپیدرودی‌ها در روز یازدهم اردیبهشت امسال، اتفاق ویژه فوتبال96 بود. مثل یک تکه شکلات کنار اسپرسوی تلخ فوتبال.
  لاف آخر آبادانی‌ها
«صنعتِ لیگ‌برتر»؛ این 3کلمه یکی از مهم‌ترین شعارهای هواداران آبادانی را در تمام این سال‌ها شکل می‌داد. چه، برزیلی‌ها تیمی داشتند که آسانسور لیگ بود و هر دو سه سال یک‌بار سقوط می‌کرد تا باز اوج آرزویش صعود دوباره به لیگ‌برتر با تکیه بر این شعار باشد. امسال اما برنزه‌های طلایی‌پوش سقف آرزوهایشان را بالاتر بردند و دیگر به ماندن در لیگ‌برتر راضی نبودند. تیمی که در بهار95 دوباره به لیگ‌برتر برگشته بود در بهار96 طوری بسته شد که دغدغه ماندن در لیگ را نداشته باشد و به یک آرزوی جدید فکر کند؛ به فینال جام‌حذفی. بازی نیمه‌نهایی این جام مقابل استقلال یکی از حساس‌ترین فوتبال‌هایی بود که این شهر فوتبالی به خودش دیده است. حیف که آبادانی‌ها دروازه‌های شهر را به یک دروازه‌بان سربه‌هوا سپردند و آرزوهایشان در اروند غرق شد.
  تراژدی جم
کوچک‌ترین شهری که در لیگ‌برتر ایران تیم دارد، امسال محل شگفتی‌آفرینی تیمی بود که تا مرز قهرمانی در نیم‌فصل هم رفت. جم در جنوب شرقی استان بوشهر، شهر کوچکی است که در برخی از روزهای حساس لیگ ورزشگاهش بیشتر از خود شهر جمعیت دارد! جم با این شرایط در سال96 یک سال رویایی را در فوتبال سپری کرد. این تیم در ابتدای سال قهرمان لیگ‌یک شد و همراه با سپیدرود به لیگ‌برتر رسید. بلافاصله خودش را به‌عنوان شگفتی‌ساز لیگ‌برتر و صدرنشین شکست‌ناپذیر این لیگ در هفته‌های ابتدایی معرفی کرد. آتش‌بازی جمی‌های پرشور در ورزشگاه بزرگ این شهر کوچک حتی تا آستانه قهرمانی در نیم‌فصل هم پیش رفت. حیف که بنزین آنها در آخرین هفته‌های دور رفت ته کشید، و حیف‌تر آنکه رویای بردن پرسپولیس در فینال دور رفت در گردوخاک محسن فروزان و کری‌های رنگی‌اش گم شد. مهم‌ترین پنالتی سال برای جمی‌ها را محسن فروزان به شکلی زد که به تمام تیرهای دروازه خورد و همه جا رفت جز همان‌جایی که باید می‌رفت. شاید این قسمت جنوبی‌ها بود که فتوحات جنون‌آمیزشان با پایانی شکست‌بار همراه شود. خب، تمام تراژدی‌های تاریخ با همین فرمول ماندگار شده‌اند.