قرار است بنویسید... کوتاه اما بنویسید... ساده، روان، راحت... از خیلی پیش از اینها بنا داشتیم فضایی را فراهم کنیم تا صحبتها، دیدگاهها، ایدهها، انتقادها، اعتراضها و پیشنهادهای شما بیواسطه به صفحه ما راه پیدا کند. در حقیقت هدف اصلی ما تدارک یک صفحه بود (و البته هنوز هم هست) اما ترجیح دادیم که آرام آرام و ستون به ستون پیش برویم و قدمهایمان را هر روز محکمتر کنیم و بعد پنجرهای بزرگتر را به روی شما بگشاییم.
برای همین، اگر نگاه و دیدگاه خاصی دارید... اگر موضوع و مسئلهای دغدغه ذهنی شماست... اگر نسبت به موردی انتقاد یا اعتراضی دارید... اگر فکر میکنید که باید توجه جامعه یا مسئولان را به نکته یا موضوعی جلب کنید... اگر پیشنهاد مشخصی برای حل مشکلی دارید... اگر نسبت به برخی تصمیمها، برنامهها و... در موضوعات مختلف شهری، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و... نظر موافق یا مخالف دارید، آستین بالا بزنید و همینطور که در تاکسی یا اتوبوس نشستهاید یا در جمع و محفل دوستانه یا خانوادگی مشغول گپوگفت هستید یا روی مبل و جلوی تلویزیون و یا حتی توی تختخواب لم دادهاید، آنچه را در ذهنتان میگذرد و میخواهید آنرا برای دیگران به اشتراک بگذارید، در قالب یک متن کوتاه بنویسید و برای ما پیامک کنید، تا بقیه خوانندگان روزنامه و مردم و همینطور مسئولان، این نظرات و دیدگاهها را ببینند و بدانند و بخوانند و شاید همین اتفاق، سبب خیر و منشأ یک حرکت تازه و مؤثر شود.
ادب و اخلاق اجتماعی، همان گذرنامه یا مجوز ورود و انتشار دیدگاهها و نظرات شماست که ما هم خیلی روی آن تأکید داریم و مطمئنیم که شما هم به آن باور دارید و موقعیت ما را در انتشار آنها درک میکنید! اتفاقا همین ادب و اخلاق است که راه را برای رسیدن به آن بالاها هموار میکند. قرار است برای رساندن این نظرات، دیدگاهها و ایدههای شما به دیگران با هم همدست شویم؛ مهم همین بزرگراه یکطرفه است، البته این بار از پایین به بالا؛ بدون توقف، مستمر و مستدام. در ابتدای این همراهی، با نظرات و دیدگاههای شما در قالب موضوعات آزاد شروع میکنیم، اما قرار نیست در این نقطه متوقف بمانیم؛ فکرهای دیگری هم داریم و بنا داریم که خیلی زود با طرح موضوعهای هفتگی، جای شما را خیلی بیشتر از قبل در صفحات روزنامه باز کنیم و از صحبتها و نظرات و دیدگاههای شما صفحهای را شکل بدهیم که متعلق بهخود شماست و قرارنیست پای مسئولی به آن باز شود! برای گرفتن نظرات و پیامهای شما یک شماره تلفن همراه و نام کوچکتان کافی است. البته ما چند عدد میانی آن شماره را ستارهدار میکنیم تا فقط خودتان بدانید و بس... بدون نامخانوادگی، شهر یا... .
پس بیآب و تاب با همان لحن و ادبیات خودتان بنویسید... قرار هم همین است؛ بنویسید... ساده و کوتاه... رُک و راست.
پیامگیر ما با شماره 09023828491 در تمام طول شبانهروز آماده دریافت پیامها، نظرات و دیدگاههای شماست.
****
6145* * * 0917– مصطفی:
اینکه نرخ واقعی دلار چقدره خیلی مهم نیست، 7هزار تومان، 10هزار یا حتی 20هزار تومان! مهم اینه که حقوق کارگران و کارمندان رو هم با دلار بدن. مثلا همون متوسط ماهی 2یا 3هزار دلار رو بدن که در کشورهای خارجی مثل اروپا یا آمریکا و... میدن، بعدش اینکه دلار چه نرخی داره واقعا برای ما مهم نیست! من فکر میکنم مهمترین مشکل تاریخی اقتصاد ما اینه که واحد پول ما ریال یا تومانه، اما همهچیز با «دلار» (یا یورو) محاسبه میشه! اگر واحد پول ما به «دلار» تغییر کنه، دیگه هیچوقت این بحثها و مشکلات که دلار چنده یا باید چند باشه و قیمت واقعی اون چقدر هست پیش نمیآد؛ یعنی به دلار حقوق میگیریم و به دلار هزینه میکنیم.
9123* * * 0912– داریوش:
این بهظاهر کارشناسان خودرویی، ظاهرا به تنها چیزی که فکر میکنند افزایش قیمتهاست و همه حرفشان این است که قیمت خودروها باید بیشتر و بیشتر شود اما به نیمه تاریک خودروسازان یعنی چگونگی تولید و میزان بهرهوری، نیروهای مازاد و حقوقبگیران اضافه و نسبت منطقی بین نیروهای موجود و تعداد تولید، چگونگی برخورد با شرکتهای زیرمجموعه و زیانده، اصلاح روند تولید، کاهش هزینههای سربار، رقابت در جهت افزایش کیفیت و کاهش قیمت تمام شده، تغییر شیوههای غلط مدیریتی و بهرهگیری از شیوههای نوین مدیریت جهانی و... اصلا توجهی نمیکنند و حرفی برای گفتن ندارند!!
8102* * * 0919– امیرعلی:
به نظرتون ما همینطوری باید هرروز نظارهگر افزایش قیمت دلار و سکه و طلا و کالاهای مختلف باشیم؟ هر روز بیشتر از دیروز آب بشیم؟ هر روز غمگینتر و ناامیدتر بشیم؟ هیچ روزنه امیدی نیست؟ هیچ فریادرسی نیست؟ صدای ما به گوش کسی نمیرسه؟
4927* * * 0912– حامد:
جامعه پرسشگر باید در همه زمینهها و زوایا محترم شمرده شود و این پرسشگری باید تقویت و حمایت شود، البته مهمتر از آن پاسخگو بودن به این جامعه پرسشگر است. جامعه نیاز به پاسخهای درست، متقن، صادقانه، شفاف همراه با روی گشاده و قلب باز و اطمینانبخش دارد. جامعه پرسشگر درهای بسته را نمیپذیرد و بهدنبال پاسخ قانعکننده است.
5347* * * 0912– مرتضی:
یکی از مهمترین و بدترین رویههای غلطی که در مجموعه خودروسازی ما شکل گرفته و ادامه پیدا کرده و همچنان نیز ادامه دارد این است که خودروسازان ما اول هزینه میکنند و بعد به این فکر میکنند که چه تعداد خودروی تولیدی دارند و این هزینهها را روی قیمت خودروها میکشند. درحالیکه منطقاً و انصافاً این رویه باید اصلاح شود و مثل بقیه جاهای دنیا باید اول درآمد را محاسبه و بعد به تناسب آن هزینه کنند؛ یعنی بسیاری از هزینهها و مخارج متفرقه، پاداشها و... باید پس از محاسبه سود واقعی و تعیین اولویتهای مربوط به هزینهها انجام شود.
چهار شنبه 4 تیر 1399
کد مطلب :
103202
لینک کوتاه :
newspaper.hamshahrionline.ir/kRwBN
+
-
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه همشهری می باشد . ذکر مطالب با درج منبع مجاز است .
Copyright 2021 . All Rights Reserved