شکست کرونا در گرو اخلاق

ایمان مهدی‌زاده ـ پژوهشگر توسعه پایدار

واقعیت این است که ما هنوز کرونا را شکست نداده‌ایم. شعارش را داده‌ایم اما انجامش مشروط به‌ ترویج سرمایه اجتماعی و اخلاق است. کرونا در ایران و خیلی از کشورها به یک تجارت تبدیل شده و جیب بی‌اخلاق‌ها را چاق‌تر کرده و می‌کند.
 وقتی داروخانه‌ها ماسک و دستکش و مواد ضد‌عفونی ندارند اما دستفروشان مترو آن را به چند برابر قیمت قبل عرضه می‌کنند پاسخی جز مافیای دستکش و ماسک نیست. حتی اگر سلاطین ماسک و دستکش هم اعدام شوند کرونا ریشه‌کن نمی‌شود. قرن بیستم که انسان با دانش قرن بیست و یکمی آن را مملو از خشونت و جنگ می‌نامد وضعیت اخلاق گویا بهتر بود! 
روزگاری که آبله، دیفتری، کزاز، وبا و حصبه به انسان‌ها حمله می‌کردند همه جامعه اعم از دولتمردان، دانشمندان و مردم نسبت به ریشه‌کنی آن کوشش بسیار کردند اما سارس، ابولا و کرونا که درباره نوع و محل تولدشان حرف و حدیث‌های بسیاری است، ریشه‌کن نمی‌شوند. کرونا وقتی شکست می‌خورد که همه افراد جامعه با آن مقابله کنند.
 هنگامی که قیمت قرص‌، آمپول و دیگر داروها یکباره چند برابر و واسطه‌هایی در این میان مشغول زد و‌بند می‌‌شوند و پول به جیب می‌زنند و شیرینی آن به کامشان خوش می‌نشیند با ریشه‌کنی و شکست ویروس کووید ۱۹ مخالفت می‌کنند. گویا سود زیادی در گرو کرونا تجارت قرار دارد که آنها برای حفظ سود آن را به یک روال عادی تشبیه کرده و دنبال تداوم بیماری در جامعه هستند.
ما برای شکست کرونا و هر دشمن دیگری نیاز به یک اتحاد حقیقی و صمیمی داریم. باید به زندگی خود، خانواده و دیگران به‌صورت یکسان اهمیت داده و برای بهتر شدن آن تلاش کنیم.