تضارب آراء و تقویت جامعه اجتماعی
سیدابراهیم امینی _ نایب‌رئیس شورای شهر تهران
آنچه که بیش از هر چیز انسان به‌عنوان حیوان ناطق را از سایر موجودات متمایز می‌سازد قوه تعقل او و قدرت تکلم برای بیان و انتقال داشته‌های عقلی بشر است. همین ویژگی مهم بشری است که او را از دیگر جانداران متمایز می‌سازد و موجب بالندگی و زمینه‌ساز اتقاء آراء و افکار بشری و در نتیجه پیشرفت انسان‌ها می‌شود.
بنابراین سخن و گفت‌وگو را می‌توان ازجمله نخستین و مهم‌ترین ابزار بشر برای جلوگیری از خودسری و ددمنشی و شاهراه گام برداشتن در مسیر دمکراسی و جامعه‌ای با تکثر افکار و اندیشه‌ها دانست.
شورای پنجم شهر تهران نیز اگرچه متشکل از 21عضوی است که از یک اردوگاه و خط فکری سیاسی - اجتماعی نزدیک به یکدیگرند و در بادی امر بسیاری آن را شورایی یکدست می‌نامیدند، اما فارغ از شباهت‌ها و قرابت‌های فکری و عقیدتی، شورایی است با بیست و یک طرز فکر و اندیشه متفاوت که در بسیاری از موضوعات مطروحه در حیطه اختیارات و تکالیف قانونی اعضا با یکدیگر اختلاف نظرهایی دارند و این تفاوت در اندیشه و نگاه بخشی تفکیک ناپذیر از طبیعت انسان آزاد و فکور است.
اعضای بیست و یک نفره شورای شهر تهران با وجود اختلاف سنی و تنوع سوابق سیاسی، اجتماعی و فرهنگی اعضای شورا، از ابتدا و عامدانه بدون درنظر گرفتن سوابق هر عضو و حتی جایگاه اعضا در مصدر ریاست و یا عضویت در هیأت رئیسه شورا و کمیسیون‌های آن، جملگی خود را نماینده مردم دانسته و هیچ‌یک داعیه نماینده‌تر بودن ندارد. بنابراین چه در جلساتی نظیر هم‌اندیشی و جلسات داخلی کمیسیون‌ها که بدون حضور اهالی خبر و رسانه برگزار می‌شوند و چه جلسات صحن علنی شورا، اعضا بدون لکنت زبان و فارغ از اینکه در کدامیک از سمت‌های داخلی شورا قرار دارند، صحبت و نقد خود را در عین احترام به طرف مقابل بیان می‌دارند و هرگاه لازم بدانند و حس کنند ممکن است با حرفی یا حرکتی حقی از شهر و شهروندان ضایع شود، فریاد حق‌خواهی خویش را فریاد می‌زنند، فریادی که نه‌تنها نشانه انشقاق و دودستگی در شورای پنجم شهر تهران نیست، که نشان از بالندگی و پویایی این شورا دارد.
اعضای شورای شهر تهران نه‌تنها اختلاف عقیده و بیان اختلافات در عین پایبندی به اصول اخلاقی را ناپسند نمی‌دانند، که معتقدند چنین ویژگی و اجازه بروز آن در میان سایر مقامات و زمامداران و در برخورد با شهروندان و همکارانشان را باید مغتنم شمرد، کما اینکه اعضای شورا در مدت نمایندگی مردم تهران در پارلمان شهری نه‌تنها صحبت‌ها و ناراحتی دیگر همکاران خویش را با جان و دل خریده‌اند که آزادی بیان اهالی رسانه، کارشناسان کمیسیون‌ها در جلسات کارشناسی و حق انتقاد آنان و همچنین حق اعتراض شهروندان به تصمیمات خویش را مغتنم شمرده‌اند و حتی در دوران کوتاه فعالیت خود با مصوبات گوناگون، گام‌هایی در جهت به رسمیت شمردن و تضمین حق اعتراض مردم برداشته‌اند و این را مایه سربلندی خویش می‌دانند.
اختلاف نظر و مباحثاتی نظیر آنچه در جلسه روز یکشنبه 28 اردیبهشت‌ماه شورا به وقوع پیوست و پیش از این نیز مسبوق به سابقه بوده است را نیز باید در همین چارچوب دید. کما اینکه همکاری صمیمانه و در راستای حفظ حقوق مردم میان اعضایی که پیش‌تر در مواردی شاهد اختلاف‌نظر آنها در صحن بوده‌ایم نیز نشان از این مهم و عدم‌دو دستگی داشته و نشانه‌ای واضح است که این اختلافات تنها در مباحث فکری و جهت تضارب آراء و روشن ساختن ذهن دیگر اعضا نسبت به موضوعات مختلف است که در نهایت به رشد شورا و روحیه گفت‌وگو و تحمل صدای مخالف می‌انجامد.
