تجربه رویدادهای تاریخی نشان داده است که اتفاقات مهم و تأثیرگذار در دوران سخت اقتصادی و اجتماعی رخ داده است؛ در واقع به‌نظر می‌رسد در شرایط دشوار و تنگناهای اقتصادی، انسان‌ها بیشتر به توانمندی‌ها و ظرفیت‌های اجرایی خود توجه می‌کنند و همین امر باعث می‌شود با انرژی و انگیزه بیشتری سراغ تحقق خواسته‌های خود بروند.

برای تماشاگری که با پیش‌زمینه ذهنی فیلم‌های شاخص مهرجویی به سینما می‌رود، «لامینور» فیلم حیرت‌انگیزی است. تماشاگری که نام مهرجویی برایش تداعی‌کننده «هامون»، «پری»، «درخت گلابی» و حتی «سنتوری» است، لامینور نمی‌تواند فیلم قانع‌کننده‌ای باشد. داریوش مهرجویی فیلمساز محبوب طبقه متوسط در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ و موفق‌ترین کارگردان جریان روشنفکری در دهه۵۰، دست‌کم یک دهه است که مسیر فیلمسازی‌اش را عوض کرده است. برای مخاطبی که هنوز در حال و هوای هامون است، درک چنین تغییر گسترده‌ای اگر غیرممکن نباشد بسیار دشوار است. این نوشته می‌کوشد تا توضیح دهد که چه شد که اینگونه شد.