اداره امور شهرها امروزه دیگر از طریق تراکم فروشی و جرایم ساخت‌وساز میسر نیست. رویه‌ای که مدیریت شهری در دوره‌های قبل پیش گرفته بود، تهران را به شهری سرد و بی‌روح مبدل کرده که شاید برای شهروندانش هم زیست‌پذیر نباشد.

«یکی از کارکردهای امید اجتماعی تولید حیات و تداوم جامعه است»

جمعی «شاقول سیاست» می‌خواندندش و جمعی دیگر «سردار سازندگی»، جمعی هم برای به در کردنش از میدان سیاست مدعی افشاگری علیه او شدند و «عالیجناب سرخپوش » لقبش دادند، خودش اما دوستدار «امیرکبیر» بود و فوت غیرمنتظره‌اش در استخری در شمال شهر تهران و دقیقا در سالروز فوت امیرکبیر سبب شد هوادارانش که بعد از حوادث 88 دوچندان شده بودند لقب امیرکبیر به او بدهند و در مدحش از سازندگی‌ها و برنامه‌هایش برای توسعه ایران بگویند.