تصنیفی برای ناپل

آرش نهاوندی _مترجم

همانگونه که «چارلی پاتون» و «رابرت جانسون» به «رودخانه می‌سی‌سی‌پی» شهرتی جهانی بخشیدند، انریکو کاروزو نیز در عرصه موسیقی به شهر ناپل جایگاهی بخشیده که شهرهای ثروتمندتر و تحسین‌شده‌تری نظیر رم و فلورانس هیچ‌گاه نخواهند توانست خود را به چنین جایگاه رفیعی برسانند. این خواننده اپرا که صدای زیبا و گوش‌نوازی داشت با خواندن تصنیف «خورشید من» بدل به یکی از نخستین هنرمندانی شد که در عرصه جهانی لقب ابرستاره‌ به وی اختصاص یافت. از این‌رو بی‌جهت نیست که انریکو کاروزو، اسطوره بزرگ موسیقی شهر ناپل تلقی می‌شود. موسیقی خورشید من را امروز به‌عنوان سرود رسمی شهر ناپل می‌شناسند. این آواز برگرفته از تصنیفی حماسی است که از درآمیخته شدن موسیقی مردمی با اجرای اپراگونه به‌وجود آمده است. استادان موسیقی ناپلی را می‌توان بی‌شک اسلاف خوانندگانی نظیر دین مارتین و فرانک سیناترا دانست که سال‌ها بعد بزرگ‌ترین خوانندگان تصانیف در آمریکا لقب گرفته بودند؛ در واقع کاروزو الگوی اصلی و اصیل تمام خوانندگان مرد انواع تصنیف‌ها و ترانه‌های بعد از خود بود. آهنگ خورشید من معرف شهر ناپل و شخصیت ویژه ناپلی است. اگرچه انریکو کاروزو خواننده بزرگی در عرصه اپرا بود و اپراهای بزرگ و متعددی در طول حیات هنری خود اجرا کرده بود، اما مردم ایتالیا و دنیا بیشتر او را به‌خاطر خواندن آهنگ خورشید من می‌شناسند. آهنگ O Sole Mio که ترجمه آن خورشید من می‌شود، با تحسین یک روز آفتابی دل‌انگیز شروع می‌شود و بعد از این شروع عادی هر چه تصنیف به جلو می‌رود، مشخص می‌شود که خورشید من، علاوه بر حماسی بودن، یک تصنیف بسیار بزرگ عاشقانه نیز هست. این تصنیف، پیش از آنکه کاروزو آن را به‌صورت اپرا اجرا و ضبط کند، تصنیفی محبوب در میان مردم بود. موسیقی خورشید من در سال1898 توسط جیوانی کاپورو و ادواردو دی‌کاپوا نوشته شده بود اما ضبط این آهنگ با صدای کاروزو، تصنیف خورشید من را در سطح جهان به محبوبیت و شهرت رساند.