ضیافتی از قابهای زیبا، ترکیبی همگون از بازیگران حرفهای علی نصیریان، جواد عزتی و طناز طباطبایی و نابازیگران روحالله زمانی، شمیلا شیرزاد و...، مضمونی انسانی و درونمایهای اخلاقی، آخرین ساخته مجید مجیدی را به اثری تبدیل کرده که به دل فقر، تباهی و سیاهی میرود ولی در نهایت از روشنایی امیدبخش سردرمیآورد؛ آزمونی دشوار که فیلمساز با ارجاع به فطرت پاک بچههای فیلم خورشید در نهایت سلامت و سربلندی را برای آنها به ارمغان میآورد.
«خورشید» کوششی از سوی مجید مجیدی برای بازگشت به فضای بهترین فیلمش «بچههای آسمان» و نمایش زیست همدلیبرانگیز نوجوانانه است؛ آن هم بعد از چند اثر انتزاعی که گویای بلاتکلیفی او در فهم تحولات جامعه ایران بودند.
بازیگری با آن بینی بزرگ و خالگوشتی درشت روی صورت اگر قرار بود به همان مسیر قدیمش پایبند بماند تا حالا هزاربار «بایکوت» شده بود اما آقا مجید خیلی زود احوالش را از بازیگری در فیلمهای ایدئولوژیک به کارگردانی زندگی و زمانه نوجوانان سرخصورت از سیلی زمانه تغییر داد.
یکی از شاخصترین چهرههای نسلی که در دهه60 حوزه هنر و اندیشه اسلامی را محل مناسبی برای فعالیت هنری یافت و در همکاری با شاخصترین چهره این نهاد که بعدها حوزه هنری نامیده شد رشد کرد و به شهرت رسید.