روزگاری جزو سینماهای فعال بوده و در چند سانس میزبان مردان و زنانی که برای تفریح و استراحت از گوشه و کنار خودشان را به بازارچه «شهرستانی» محله «شهید اسدی‌» می‌رساندند تا فیلم‌های دست اول را تماشا کنند اما حالا از تک و ‌تا افتاده و چراغش از دهه 80 خاموش شده‌ است.

تا پیش از مشروطیت، آنچه از نمایش در ایران شناخته شده بود، تعزیه بود که در دربار و نیز کوچه و بازار برپا می‌شد.