گزارش‌های میدانی معمولا اینگونه تولید می‌شوند که خبرنگار با میکروفون یا وسایل ثبت و ضبط تصویر و صدا به یک «مکان» می‌رود و سؤال‌هایی از آدم‌ها می‌پرسد؛ مثلا ملیحه که از ایستگاه صادقیه راهی کرج بود، نگار که در ایستگاه نارمک...، سمیه... که هر یک حرف‌هایشان را- مثلا در این گزارش میدانی، حرف‌های زنانه درباره مترو- می‌زنند و باقی ماجرا تا انتها که دغدغه‌های مترو- خرد و درشت- از گوشه و وسط و کناره‌های گزارش بیرون بریزند.