ارباب افلاطون شاهرخ، رئیس تجارتخانه زرتشتیان ایران، فرزند ارباب کیخسرو شاهرخ که در سال1306 نمایش «عشق و شرف در ایران باستان» را در ایران به صحنه آورده بود، نمایشنامه‎ای که داستانی شبیه به رمئو و ژولیت داشت، در سال1307 دست به‌کار شد و نمایشنامه «تاجر ونیزی» را روی صحنه آورد.

درس‌هایی که در مدارس علمیه فاضل‌خان و خیرات‌خان مشهد گرفته بود و سال‌ها شاگردی در محضر علمای مشهد و تهران و نجف سبب شده بود که همواره احترام خاصی برای روحانیون و محصلین قائل باشد.