بهمن پارسال بود که نخستین رویداد بزرگ هنری بانوان با موضوع «تهران شهری برای همه زنان» در ٧ رشته هنرهای تجسمی برگزار شد که هدفش معرفی توانمندیها و ظرفیتهای زنان و دختران شهر تهران بود.
پرسهزدن در تهران این روزها کار سختی است. گرما و کرونا و آلودگی وضعیتی بهوجود آورده که انسان جرأت نمیکند با خیال راحت حتی در پیادهرو قدم بزند. راستش خیلی وقت است که قدم زدن توی پیادهروهای تهران با خیال راحت، برای من به یک آرزو تبدیل شده است.
تاریخ نه میبخشد و نه فراموش میکند. تاریخ قضاوت میکند و رحمی هم ندارد. در نمونه اخیر آن نگهبان اردوگاه کار اجباری زاخسنهاوزن به آلمانی: KZ Sachsenhausen را در 100سالگیاش و پس از 8دههای که از جنایات او گذشته، پای میز محاکمه کشاند.
داستان نایاب و کمیاب شدن برخی از کالاها در کشور دارد به جاهای خطرناکی میرسد. دیروز سیمان کمیاب شد و قیمتش 40درصد افزایش پیدا کرد و امروز سرم نمکی و دارو در داروخانهها پیدا نمیشود و اگر هم بشود، قیمت یک سرم از 15هزار تومان شده است 180هزار تومان!
ژاپنیها در طول تاریخ هنر، ویژگی اصیل خود در ترسیم هویت سنتی و زیباییشناسی معاصر را عیان ساختهاند و بازیهای المپیک2020 توکیو هم باعث شده تا نگاه جهان مدرن به هنرهای سنتی و خردهفرهنگهای این کشور باستانی جلب شود.