پزشک همشهری
چه آزمایش‌هایی برای تشخیص کرونا به‌کار می‌روند؟
علی ملائکه ـ روزنامه‌نگار و پزشک
شایع‌ترین آزمایشی که برای تشخیص عفونت ویروس کرونا به‌کار می‌رود، آزمایشی براساس نمونه‌برداری از ترشحات پشت بینی است. برای این کار یک سواب پنبه‌ای ۱۵سانتی‌متری به درون هر سوراخ بینی فرو برده و برای ۱۵ ثانیه حرکت داده می‌شود. این نمونه‌برداری دردناک نیست، اما ممکن است آزاردهنده باشد.
سپس این سواب به آزمایشگاه فرستاده می‌شود تا مواد روی آن از لحاظ وجود ماده ژنتیک ویروس جدید کرونا که از نوع RNA است، آزمایش شود. برای این کار معمولا از شیوه «واکنش زنجیره‌ای پلیمراز- نسخه‌بردار معکوس» استفاده می‌شود که با تقویت میزان ماده ژنتیک در نمونه می‌‌توان آن را شناسایی کرد.
البته فرایند انجام این شیوه آزمایش ۳ تا ۴ ساعت طول می‌کشد و در بسیاری از کشورها بیماران پس از چند روز به نتایج آزمایش‌شان دسترسی پیدا می‌کنند.
این آزمایش وجود یا عدم‌وجود ویروس را در همان لحظه نمونه‌برداری نشان می‌دهد.
نوع دیگر آزمایش برای ویروس کرونا، آزمایش سرولوژی است که وجود آنتی‌بادی‌ها یا پادتن‌های ضد‌ویروس کرونا را در خون شما شناسایی می‌کند.
آنتی‌بادی‌ها یا پادتن‌ها مولکول‌های پروتئینی هستند که سلول‌های سفید خون شما تولید می‌کند تا عوامل بیگانه (آنتی‌ژن‌ها یا پادگُن‌ها) ازجمله ویروس‌ها را خنثی کنند.
آزمایش‌های سرولوژی دو نوع آنتی‌بادی را شناسایی می‌کنند؛ یکی IgM که در ابتدا تولید می‌شوند و پس از 2هفته کاهش می‌یابند، دومیIgG که به آهستگی در طول ۴ هفته تولید می‌شود و مدت طولانی‌تری در خون بالا می‌ماند.
آزمایش‌های آنتی‌بادی نشان می‌دهند که شما قبلا دچار عفونت ویروس کرونا شده‌اید.
انواع گوناگونی از آزمایش‌های سرولوژی در کشورهای گوناگون در دست ساخت هستند و هم‌اکنون معدودی از کشورها مانند چین و سنگاپور از آنها استفاده می‌کنند.
سازمان غذا و داروی آمریکا نیز اخیرا به‌طور اضطراری برای یک آزمایش سرولوژی مجوز صادر کرده است که به ادعای شرکت سازنده در ۱۵دقیقه نتیجه آن مشخص می‌شود.
چندین شرکت در آمریکا مدعی ساختن کیت‌های خانگی آزمایش سرولوژی ویروس کرونا شده‌اند، اما هنوز هیچ‌کدام از سازمان غذا و داروی آمریکا تأییدیه نگرفته‌اند. بالاخره اینکه هم‌اکنون بر مبنای آزمایش‌های آنتی‌بادی‌ها در خون نمی‌توان با قاطعیت درباره مصون‌شدن فردی که قبلا دچار عفونت شده است، اظهارنظر کرد.
