1400سال یا تاسال 1400

آزادراه تهران- شمال بهمن‌ماه در اخبار و 4اسفندماه با حضور رئیس‌جمهور به‌صورت رسمی افتتاح شد. 22سال از ارائه طرح اولیه، 19سال از وعده یک شرکت فرانسوی داوطلب برای احداثش طی 5سال، و 2سال از تصویب طرح در شورای‌عالی معماری و شهرسازی گذشته بود که بالاخره کلنگ ساخت آزادراه تهران- شمال در بحبوحه داغ‌ترین بحث‌های سیاسی بر سر پروژه‌های بلند‌پروازانه در دولت سازندگی به زمین خورد. البته این یکی آنقدرها هم بلندپروازانه به‌نظر نمی‌رسید، اما حالا که 23سال از آن روز گذشته و فقط 52کیلومتر از این آزادراه را می‌توانید گاز بدهید و برانید، باید به این فکر کرد که چه موانعی در این میان در مسیر غرب تهران تا غرب مازندران سنگلاخی شد تا فقط برای 121کیلومتر ناقابل این‌همه سال زمان، نیرو و هزینه صرف شود و هنوز که هنوز است به سرانجام نیز نزدیک نشده باشیم. چینی‌ها تنها پس از 17درصد از احداث فیزیکی آزادراه رفتند و پروژه را نیمه‌تمام رها کردند و 7سال بعد بازگشتند. 2سال دیگر دوباره چشم‌بادامی‌ها ماجرای ال‌سی را پیش کشیدند و باز هم 3سال کار را زمین گذاشتند. در این میان پرداخت‌های نامنظم وزارت راه‌و‌شهرسازی و نیز بنیاد مستضعفان کار را مدام با توقف روبه‌رو می‌کرد. ده‌ها میلیارد در این میان به جنگل‌های چالوس آسیب رسید تا بالاخره سال 91 بیست کیلومتر اولیه از چالوس تا سه‌راهی دشت‌نظیر افتتاح شد. قطعه یک هم که همین بهمن‌ماه اخیر احداث شد، آن سر و این سر ماجرا حل شده اما در این میان هنوز 2گره کور میانی از مرزن‌آباد تا شهرستانک که 69کیلومتر از این پروژه 121کیلومتری را تشکیل می‌دهد، باقی مانده است. ساخت قطعه 2 که شهرستانک را تا پل زنگوله می‌برد از سال 96آغاز شده و آنطور که رئیس بنیاد مستضعفان گفته این قطعه تا سال 1400افتتاح خواهد شد. با آنکه در لایحه بودجه سال 1398زمان افتتاح کل آزادراه سال 1400عنوان شده، هنوز هیچ اقدامی برای قطعه 3 که با 47کیلومتر که عمده‌ترین قطعه این آزادراه است صورت نگرفته. بدیهی است که 1400، سال احداث این قطعه و کل آزادراه نخواهد بود.